Bret Harte Kimdir?

Yazar 

Doğum tarihi: 25 Ağustos 1836, Albany, New York, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 5 Mayıs 1902, Camberley, Birleşik Krallık

Bret Harte Kimdir?

Bret Harte olarak bilinen Francis Brett Harte (1837-1902), yerel renk ve bölgesel hikayelerde uzmanlaşmış Amerikalı bir şair ve kurgu yazarı, İç Savaş’tan sonraki dönemde bir dizi yazar için kurgu modasını belirledi.

NY, Albany’de doğan Bret Harte, 1854’te dul ve kısa süre önce yeniden evlenmiş annesi ve ailesini Pasifik Kıyısına kadar takip etmeden önce Doğu’da biraz yarım yamalak bir eğitim aldı. Orada bir yıl öğretmenlik yaptı, Mother Lode madencilik ülkesini ziyaret etti. ve bir ekspres şirket için kısa bir süre çalıştı.

Harte profesyonel kariyerine 1857 ile 1860 yılları arasında Union, California’da gazeteciyken başladı. San Francisco’ya taşındı, devlet dairelerinde çalıştı ve Altın Çağ ve Kaliforniya’ya edebiyat çevrelerinde öne çıkmasını sağlayan yazılarıyla katkıda bulundu . Bir şiir koleksiyonu, The Lost Galleon ve bir cilt parodi, Condensed Novels, 1867’de yayınlandı. Ertesi yıl Harte, yeni bir West Coast dergisi olan Overland Monthly’nin editörü oldu ve bir dizi yerel eskiz yazmaya başladı.

Madencilik ülkesinde geçen “The Luck of Roaring Camp” ve “The Outcasts of Poker Flat” gibi hikayeler Doğu’da ve başka yerlerde okunup yeniden basıldığında, Harte hızla ün kazandı. Çinli bir kumarbaz olan Ah Sin’in kendine güvenen iki adamı nasıl alt ettiğini anlatan komik baladı “Doğru James’ten Sade Dil” ulusal çapta ün kazandığında ünü arttı.

Harte’nin batılı yerel renkli öykülerden oluşan ilk koleksiyonu 1870’te kitap biçiminde çıktığında, doğulu yayıncılar Harte’nin hizmetleri için rekabet ediyorlardı. 1871’de Atlantic Monthly ile Amerikalı bir yazar için rekor bir rakam olan 12 aylık katkı için 10.000 dolarlık bir sözleşme imzaladı . California’yı bir daha geri dönmemek üzere terk etti ve doğuya doğru yola çıktı ve her yerde muzaffer bir şekilde karşılandı.

Çağdaşlarına göre Harte, California’nın altına hücum hakkında samimi bilgilere dayanarak ilk otantik kurguyu yazmıştı. Aslında Batı’ya birkaç yıl geç gelmişti ve maden kamplarında onları yakından tanımak için çok kısa bir süre kalmıştı. Anında başarıya ulaşan çoğu yazarın yaptığı şeyi yaptı – eski unsurları yenileriyle başlangıçta oldukça yeni görünen bir şekilde birleştirdi.

Bir kere, Harte, 1860’larda Amerika’da en popüler kurgu yazarı olan Charles Dickens’ın tekniklerini kullandı ; Harte, alay ettiği bazı unsurları defalarca ödünç aldı – ortamları ruh halleri ve eylemlerle ilişkilendirmek ve onlara alışılmadık isimler ve grotesk bir şekilde uyumsuz özellikler atayarak unutulmaz karakterler yaratmak.

Harte ayrıca günün en popüler Amerikan yazarlarına da borçluydu: yerli mizahçılar. Kendisi, Amerikan kısa öyküsünün benzersiz niteliklerinin yerel çizgi roman öyküsünden kaynaklandığını iddia etti ve bu türü tanımlarken pekala kendi anlatılarını analiz ediyor olabilirdi: “yoğunlaştırılmış, ancak düşündürücü … hoş bir şekilde abartılı – ya da bir mucize. bir halkın veya yörenin yalnızca lehçesini değil, aynı zamanda düşünce alışkanlıklarını da dile getiriyordu… çoğu zaman saygısızdı; her türlü ahlaki sorumluluktan yoksundu.”

Savaş öncesi mizah yazarları gibi, Harte de bölgesel karakterleri ve adetleri vurguladı. Savaş sonrası mizah yazarları gibi, hayali konuşma figürleri, alışılmadık kelime kombinasyonları ve eksantrik şekilli cümlelerle işaretlenmiş bir stil kullandı. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, sık sık acımasına rağmen, Harte genellikle bir mizahçı olarak sınıflandırıldı.

Harte sahneye çıktığında, Amerikan popüler kurgusu büyük ölçüde vaaz verici ve duygusaldı, soylu karakterlerin soylu işler yaptığını gösteriyordu. Harte’nin tipik öyküsündeki yeni bileşen, başka türden bir karakterdi: Kaba madencileri, fahişeleri, dans salonu kızları, kumarbazları ve kötü adamları, sağlam dış görünüşlerinin altında altın kalplerin attığını kanıtladılar. Bu karakterlerin çoğu, batı kurgusunda, özellikle kovboy hikayelerinde basmakalıp tipler haline geldi; Doğu’dan ithal edilen öğretmen ve Güney’den aristokrat albay gibi diğerleri de öyle.

Bu nitelikler ilk masallarda ve sonraki koleksiyonlarda yer aldı : Mrs. ); ve romanlarda: M’Liss (1873), Gabriel Conroy (1876) ve Jeff Briggs’in Love Story (1880).

Zaman geçtikçe, Harte’nin kendini tekrar ettiği ve güçlerinin ara sıra bir hikaye dışında azaldığı anlaşıldı. Biri Mark Twain ile birlikte yazılan iki oyun başarısız oldu. Ev içi zorluklar ve kişisel sorunlar, Harte’yi Almanya ve İskoçya’da Birleşik Devletler konsüllüklerini kabul etmeye iten faktörlerdi. 1885’te Londra’ya gitti ve ömrünün son 17 yılını orada geçirdi. Hatırı sayılır itibarı istikrarlı bir şekilde kötüleşti ve akademisyenler sonunda, başlıca öneminin, bazıları büyük olan birçok Amerikalı yazar tarafından benimsenecek olan kurgu yazımında bir moda belirlemesinden kaynaklandığı konusunda hemfikir oldular.