Paul Strand Kimdir ?

Paul Strand Biyografi 

AMERİKALI FOTOĞRAFÇI VE FİLM YAPIMCISI

Doğum: 16 Ekim 1890 – New York

Ölüm: 31 Mart 1976 – Orgeval, Yvelines, Fransa

Paul Strand’in Biyografisi

Nathaniel Paul Stransky, 1890’da New York’ta Alman-Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Baba Jacob Stransky, oğluna ilk fotoğraf makinesini henüz on iki yaşındayken aldı.Ancak oğlunun fotoğrafçılığa olan ilgisi, okuldan ayrılana kadar yoktu. Mezun olduktan sonra Strand, babasının emaye eşya ithalat işine başladı.Ancak boş zamanlarını ünlü sosyal belgeselci Lewis Hine tarafından yönetilen Etik Kültür Okulu’ndaki bir fotoğraf kulübüne katılmak için kullandı. Strand, Alfred Stieglitz ve Edward Steichen’in 291 Galerisi’ne yaptığı bir kulüp gezisinden sonra geleceğine karar verdi.Ziyaretten ilham alan Strand, “çok büyük miktarda öğrendiği” “çok büyük eleştiri” ile teşvik eden yaşlı Stieglitz’den kendi çalışmaları hakkında geri bildirim almaya cesaret etti. Bu ziyaret, Hine’nin sosyalist bakış açısının etkisiyle birlikte, 17 yaşında “fotoğraf sanatçısı” olma niyetini ilan eden Strand için çok önemli bir anı temsil etti.

Strand ve ilk karısı Rebecca Salsbury 1922’de evlendiler. Strand, Stieglitz ile evlenmeden ve iki çift yakın arkadaş olmadan önce O’Keeffe ile birkaç romantik mektup alışverişinde bulundu. Ancak 1920’lerin sonunda, Salsbury ve hem Stieglitz hem de O’Keeffe’yi içeren romantik buluşmaların ardından kişisel ilişkilerindeki komplikasyonlar su yüzüne çıktı. Strand’in Stieglitz ile profesyonel ilişkisi, Strand’in yumuşak odaklı resimciliğinin ateşli modernist Stieglitz’den sert eleştiriler aldığı 1915 yılına kadar uzanıyordu. Strand, “fotoğrafta bir sanatçı” olarak ciddiye alınacaksa, kendine ait bir imza tekniği geliştirmesi gerektiğini fark etti.

Aşağıdaki alıntıda bunu kabul etti: “Başkalarının yollarını görebilir ve onlardan etkilenebilirsin, hatta onları kendi yolunu bulmak için kullanabilirsin, ama sonunda kendini onlardan kurtarmak zorunda kalacaksın.

Strand, “bir sanatçının yeteneğinin eğer isterseniz, dehasının ölçüsünün, böyle bir yaşamın keşif yolculuğunda bulduğu zenginlik ve onu seçtiği ortam aracılığıyla somutlaştırabilmesinin etkinliği olduğunu ilan etti. O zaman, modernist fotoğrafçılığın tanımlanacağı bazı koşulları belirleyen bir figür olarak saygı görmesi, kendi yeteneğinin bir ölçüsüydü. Stieglitz aslında Strand’ın sanatsal olgunlaşmasından o kadar etkilenmişti ki, kendi çalışması için Düz Fotoğraf estetiğini benimsedi. Strand, 1917’de Stieglitz’in kendisine 291 Gallery’de kendisine ait büyük bir sergi düzenlediğinde ve ardından fotoğraf dergisi Camera Work’ün son iki sayısını dağıttığında ‘geldiğini’ biliyordu.

Aynı dönemde yazan Strand, ‘Düz’ felsefesini şu şekilde özetlediği ‘Fotoğrafçılık ve Yeni Tanrı’ başlıklı bir makale yayınladı: resim ya da diğer plastik sanatlarla ilgili, ancak bunlarla ilgili olmayan, dokunulmamış olasılıklara ilişkin yeni bir tür vizyon”.

Tıbbi görüntü yönetmeni rolünün ardından Strand, 1921’de ressam ve ticari fotoğrafçı Charles Sheeler ile Manhatta (AKA: Muhteşem New York ) adlı kısa, sessiz bir filmde işbirliği yapmak için ilham aldı.New York silüetinin mimari gölgeleri altında günlük sokak yaşamının koşuşturmacasını belgeleyen film, Strand’in estetik kaygılarını yansıtıyor ve bazıları tarafından ilk Amerikan avangard filmi olarak kabul ediliyor. Ancak biraz sonra Strand’ın yaklaşımı daha şeffaf bir şekilde politik hale geldi. 1934’te (Meksikalı bir balıkçı topluluğunun karşılaştığı ekonomik sorunları belgeleyen ) Redes’i (Dalga) yaptı ve Amerikalı film yapımcısı Pare Lorentz ile birlikte,1935’te Ovaları Kıran Pulluk (kontrolsüz bir tarımsal çiftçilik döneminin ardından Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada’nın Great Plains bölgesinin karşı karşıya olduğu Dust Bowl durumunu ele alan bir film). Kısa bir süre sonra, 1936’da Strand, sendika faaliyetleri ve medeni haklar protestoları hakkında toplumsal farkındalığı artırma amacına kendini adamış bir grup fotoğrafçı olan Photo League’i kurmak için Amerikalı fotoğrafçı Berenice Abbott ile bir araya geldi. Dört yıl sonra, Strand , önde gelen Afrikalı-Amerikalı şarkıcı, oyuncu ve aktivist Paul Robeson tarafından anlatılan bir sivil özgürlükler temalı ‘docudrama’ olan Leo Hurwitz, Native Land ile birlikte yönetti. Native Land aslında Frontier Films’in himayesinde üretildi.

Strand, “hayatın çok karmaşık” olduğunu ve sanatçıya “her türlü olasılık” sunulduğunu kabul etti. Durum böyle olunca, söz konusu sanatçının “aynı şeyi tekrar tekrar yapmaktan” kaçınması gerektiğini ileri sürdü (“her ne kadar bu “tüm sanatçıların karşı karşıya olduğu tehlikelerden biri” olsa da). Bu inanca dayalı olarak, Strand’ın kariyerindeki geç dönem, yapıtına yeni bir boyut kazandırdı. Fotoğrafçılığı hala ‘Düz’ estetiğinin kodlarına göre üretilirken, onlara daha dolu bir anlam vermek için nesir ve/veya şiire dayanıyordu. Yeni ton 1950’de Time in New England’ın yayınlanmasıyla belirlendi.Kitap, Strand’in görüntülerini 17. yüzyıldan günümüze kadar uzanan New England yazılarından oluşan bir antolojiyle eşleştiren Amerikalı fotoğraf eleştirmeni Nancy Newhall tarafından düzenlendi.

Aynı yıl, Strand Fransa’daki Orgeval’e taşındı ve burada üçüncü karısı Hazel Kingsbury (1935 ve 1949 yılları arasında ikinci karısı Virginia Stevens ile evlendi) ile yerleşti. Orgeval’e gelişinden 1976’daki ölümüne kadar (Fransızca konuşmayı öğrenmek için hiç çaba göstermemişti), Strand bir dizi denizaşırı projeye girişti. İtalya, Mısır, Fas, Romanya, Dış Hebridler ve Gana’ya yaptığı ziyaretler, insanları, manzaraları ve metinleri içeren bir dizi foto-coğrafi kitaba yol açtı. Örneğin, La France de profil’de (1952) Claude Roy ile işbirliği yaptı. Un Paese için(1955) İtalyan Yeni Gerçekçi senarist Cesare Zavattini’yle ( Bisiklet Hırsızları ); ve Gana: An African Portrait (1960’ların başında çekilmiş, ancak ölüm yılı olan 1976’ya kadar yayınlanmamıştı) için Strand’ın görüntüleri Afrikalı bilim adamı Basil Davidson’ın sözleriyle zenginleştirildi.

1984’te Strand, gündelik dünyayı “kesinlikle ve gerçekle” fotoğrafladığını onaylayarak Uluslararası Fotoğraf Onur Listesi’ne ( IPHF ) alındı. Strand’i Düz Fotoğrafçılığın tek mimarı olarak övmeyi tercih etsek de etmesek de, fotoğrafçılığının dünyayı bu kadar ayrıntılı gösterebilenin yalnızca kamera olduğu fikrini geliştirmeye yardımcı olduğuna şüphe yok dünyayı yalnızca bir makine temsil edebilir.Bu kadar netlik ve saflıkla ve doğru ellerde fotoğraf daha büyük modernist program içinde yerini alabilirdi.

The Photograph adlı kitabında yazan bilgin Graham Clarke, Strand’in Stieglitz ve f/64 Grubu ile bağlantılı diğer ‘Düz’ yandaşların da dahil olduğu bir gruba yerleştirilmesi gerektiği görüşünü dile getirdi. Laszló Moholy Nagy , Manuel Alvarez Bravo , Berenice Abbott , Walker Evans , Robert Capa , Ansel Adams ve Edward Weston.Clarke’a göre, bu seçkin fotoğrafçı kadrosu, modern fotoğrafçının “donuk, gerçek bir gerçekliği yeni ve ideal bir şeye dönüştüren esinli bir filozof” olduğu izlenimini artırmaya yardımcı oldu.

Bununla birlikte, Strand’ı benzerlerinden ayıran şey, Düz Fotoğrafçılığın felsefi unsurlarını güçlü bir sosyo gerçekçi planla birleştirme girişimleriydi. Gerçekten de Strand, modern sanatçının virtüöz deha olarak romantik vizyonuna karşı çıktı. Tek bir sanatçı olarak değil, Abbott, Zavattini, İngiliz tarihçi Basil Davidson, Amerikalı film yönetmeni Joseph Losey ve İskoç şair Hugh MacDiarmid’in de dahil olduğu bir kolektifin parçası olarak konuştuğunda, Stieglitz’in 1946’daki ölüm ilanında aynı şeyi söyledi. Onun mirası en iyi o zaman Strand’in kendisi tarafından şu şekilde özetlenebilir: “Belki de onun anlamadığı gibi, sanatçının eserinin meyvelerini yaratma ve insanlara verme özgürlüğünün ayrılmaz bir şekilde bağlı olduğunu anlıyoruz.