Paolo Veronese Kimdir ?

İTALYAN RESSAM

Doğum: 1528 – Verona, İtalya

Ölüm: 19 Nisan 1588 – Venedik, İtalya

Paolo Veronese’nin Biyografisi

Beş kardeşin en küçüğü, doğum yerinden sonra Veronese lakaplı Paolo Caliari, 1528’de o zamanlar Venedik Cumhuriyeti’nin anakara eyaleti olan İtalya’nın Verona şehrinde doğdu.Babası Gabriele bir taş ustasıydı.Annesi Catherina, Antonio Caliari adında bir asilzadenin gayri meşru kızıdır.Ayrıca Verona’nın San Paolo bölgesindeki sanatçılar mahallesinde doğdu.Bu da ebeveynlerinin Hristiyan adını seçmesinin nedeni olabilir.Paolo başlangıçta babasının yanında çıraklık yaptı.Bir süre profesyonel adıyla da gittiği anlamına geliyordu.Paolo Spezapreda (“Taş Kesici Paolo”). Ancak, babasıyla çalışırken, Paolo’nun erken gelişmiş çizim yeteneği ortaya çıktı ve 14 yaşında, çıraklığı Antonio Bandile adlı yerel bir ustanın atölyesine transfer edildi (daha sonra Bandile’nin kızıyla evlenecekti). Bazı doğrulanmamış kayıtlarda, renk uygulamasına olan hayranlığını miras almış olabileceği Giovanni Francesco Caroto’nun atölyelerinde aynı anda çalışmış olabileceği ileri sürülmektedir.

Veronese’nin yeteneği kısa sürede onun Bandile öğrencilerinden genellikle talep edilen standartları aştığını gördü.Yüksek Rönesans’ın natüralist tonlarından çoktan uzaklaşmıştı.Daha renkli, daha etkileyici bir palet için kendi tercihini geliştirmeye başladı.1543 ve 1544’te Bandile’ye sunaklarla yardım etti ve bu eserlerin bazı bölümleri zaten onun imza stilini taşıyordu.Veronese’nin mihraplardaki çalışmalarını gören Verona’daki birçok önemli yapının mimarı Michele Sanmicheli, Palazzo Canossa (1545-46) için freskler üzerinde çalışan ilk önemli işini Veronese’ye verdi. Veronese, 1548’de kısa bir süre için Mantua’ya taşındı ve burada Raphael’in baş öğrencisi ve asistanı ve Mannerist tarzın öncülerinden biri olan Giulio Romano ile tanıştı.Veronese’nin ressam zarafetine olan tutkusuna çok uygun bir stildi.Veronese, 1552’de Venedik’e gitmeden önce şehrin Duomo’sunda (Roma Katolik Katedrali) freskler yaptı.

1553, Veronese için önemli bir yıldı. Sadece Venedik’e taşındı ve daha sonra babası öldü.Caliari adını, Venedik aristokrasisine daha fazla erişim sağlayacağı umuduyla annesinden alırken, “Veronese” adını ağırlıklı olarak imza amaçlı ve doğduğu yere dikkat çekmek için kullandı.Venedik’te çalışmak, Giorgione , Titian ve Tintoretto gibi kişiler tarafından harekete geçirilen Venedik resmine yönelik yeni talepten faydalanmasını sağladı.Veronese, saygın ayak izlerini takip ederek, On Konseyin Salonu ve San Sebastiano gibi dernekler de dahil olmak üzere yönetim organlarından hızla işler aldı.

Bir ressamın yirmili yaşlarının ortalarında başlayan “Olgunluk Dönemi”nden bahsetmek alışılmadık bir şey. Ama Veronese’nin yeteneği böyleydi, yeni yayınlanan En Eminent Heykeltıraşların, Ressamların ve Mimarların Yaşamları’nın (1550) yazarı Giorgio Vasari bile , bu kadar genç birinin kendisi için böylesine şanlı bir kariyer yapmış olabileceği gerçeğinden etkilenmişti.Gerçekten de, Veronese’nin ilk Venedik işi onun Sacra Conversazione ( Kutsal Dönüşüm ) idi.1552’de San Francesco della Vigna kilisesi için işler yaptı.Venedik cumhuriyeti için en yüksek iktidar koltuğu olmaktı.Bunu San Sebastiano kilisesinin tavanında bir Esther Tarihi ile takip etti ve Ducal Sarayı ve Marciana Kütüphanesi’ndeki daha fazla eser, bir Venedik Üstadı olarak konumunu mühürledi.

Veronese kısa süre sonra Villa Barbaro’yu (Maser yakınlarındaki görkemli evleri) süslediği Barbaro ailesi gibi güçlü aristokrat ailelerden himaye almaya başladı.1550’lerin ikinci yarısında Veronese, Venedik’in en ünlü mimarı Andrea Palladio’nun villasını dekore etti.Sanatçı ve mimar arasındaki işbirliği, yaygın olarak sanat ve tasarımın bir zaferi olarak kabul edildi ve Palladio daha sonra Veronese’yi Mimarlık Üzerine Dört Kitap’ta (1570) “en mükemmel ressam” olarak tanımlayacaktı. Veronese, büyük şaheseri The Wedding at Cana’da Palladyan binaları dahil ederek profesyonel bağlarına atıfta bulundu.(1563). Bu arada Veronese (Tintoretto gibi) art arda çıkan ciddi yangınların ardından 1560’lar ve 1570’lerde Doge Sarayı’ndaki (Palazzo Ducale) restorasyonlar üzerinde çalışmaya devam etti.Veronese, 1566’da Elena (Bandile’nin kızı) ile evlendi ve 1568’de beş çocuğundan ilkini erkek oğulları ve bir kızı oldu.Bu sırada Veronese’nin annesi Catherina da Venedik’e taşınmıştı.

Venedik için on yıllık büyük bir belirsizlik olmasına rağmen, Veronese 1570’lerde statüsünü ve güçlü aile bağlarını pekiştirdi.1571’de, Kutsal Birlik’in (büyük Katolik deniz güçlerinden oluşan bir birlik olan) bir parçası olarak Venedik, Osmanlı İmparatorluğu’nu yendi ve Veronese, 1572’de bu zaferin onuruna tek kızı Vittoria’yı seçti.Katolik kültüründe büyük bir canlanma gördü, etkisini Venedik’e getirmeye başladı.Artık erotik veya mitolojik eserlere daha az talep vardı ve Veronese’den daha küçük ibadet resimleri yapması istendi.1574 ve 1577 yılları arasında Venedik’i etkileyen büyük yangınlar ve vebalar (1576’da Titian’ı talep eden veba) ve Veronese, önemli servetini arazi ve mülke yatırmaya başladı.1580’lerde oğulları ve erkek kardeşi Benedetto ile bir atölye kurdu ve başlangıçta stüdyonun çalışmalarının kalitesi (en iyi ihtimalle) düzensiz olarak kabul edilirken, atölye sonunda Ustasının elinden bağımsız olarak harika işler üretmeye başladı. Tesadüfen 1575’te gerçek adı Paolo Caliari’ye dönen Veronese, 1588’de zatürreden öldü ve kiliseye yaptığı sanatsal katkılarla çevrili San Sebastiano Kilisesi’ne gömüldü.

Ölümünden sonra en az on yıl boyunca Veronese’nin ailesi, “Paolo’nun Mirasçıları” adı altında imzalanan stüdyodan daha fazla eser tamamlamak için eskizler ve çizimler kullandı; Veronese’nin çalışmalarının baskıları kendi yaşamı boyunca bile yüksek talep gördü; o zamanlar yaşayan bir sanatçı için oldukça sıra dışı bir şeydi.Bu, Maniyerist tarzının, zamanının ve menşe yerinin çok ötesine taşınmasına ve hayran kalmasına izin verdi.Sanat tarihçisi Clare Robertson, örneğin Veronese’yi , Liberty Leading the People (1830) dramatik aydınlatmadan yararlanan ve Veronese’deki The Wedding at Cana tablosu tarzında çağdaş mimariye atıfta bulunan önemli Fransız sanatçı Eugene Delacroix ile ilişkilendirir.Bu Ulusal Galeri’nin Veronese kataloğunun yazarı Xavier F. Solomon, Haçtan İniş (1612-14) gibi eserlerde görüldüğü gibi anlatı ve parlak renklere odaklanmasıyla onu Flaman Barok ressamı Peter Paul Rubens’e bağladı.

Diego Velazquez’in 1649-1651 yılları arasında İtalya’ya yaptığı gezi sırasında bir noktada Veronese’nin Venüs ve Adonis’ini (1580) edindiği ve katı bir mimari ortamda yer alan karmaşık bir figür kompozisyonu aracılığıyla Veronese’nin etkisinin Las Meninas (1656) gibi eserlerde izlenir.1797’de Napolyon’un Cana’daki Düğün’e (1563) o kadar çok değer verdiği de biliniyor ki , askerlerine tuvali toplayıp Paris’e götürmelerini emretti.Sonunda sadece Delacroix tarafından değil, şair Charles Baudelaire tarafından da beğenildiği Mona Lisa’nın karşısındaki Louvre’daki yerini aldı.Veronese’nin “göksel, öğleden sonra renkleri” hakkında yazacak kadar etkilenmişti.