Kazimir Malevich Kimdir ?

Kazimir Malevich Biyografi

RUS RESSAM, HEYKELTIRAŞ VE SAHNE TASARIMCISI

Doğum: 26 Şubat 1879 – Kiev, Ukrayna yakınlarında

Ölüm: 15 Mayıs 1935 – Leningrad, Sovyetler Birliği

Kazimir Malevich’in Biyografisi

Malevich, Ukrayna’da, iş aramak için sürekli olarak Rus İmparatorluğu içinde hareket eden Polonya kökenli ebeveynlere doğdu.Babası bir şeker fabrikasında ve demiryolu inşaatında iş buldu, burada genç Kazimir de gençliğinin ilk yıllarında istihdam edildi. Ailesinden herhangi bir özel teşvik almadan Malevich, 12 yaşlarında resim çizmeye başladı.Zihninde bir sanat kariyeri olan Malevich, 1895’te Kiev Sanat Okulu’ndan başlayarak gençliğinde bir dizi sanat okuluna gitti.

1904’te Malevich, Stroganov Sanat Okulu’na katılmak için Moskova’ya taşındı.Ayrıca ünlü bir sanat eğitmeni olan Ivan Rerberg’den özel dersler aldı. Malevich, eğitimine Leonid Pasternak ve Konstantin Korovin gibi sanatçıların kendisine Empresyonist ve Post Empresyonist resim tekniklerini öğrettiği Moskova Resim, Heykel ve Mimarlık Okulu’nda devam etti.Malevich’in erken dönem çalışmaları büyük ölçüde Post-Empresyonist tarzda yürütüldü.Ancak Sembolizm ve Art Nouveau’nun erken gelişimi üzerindeki etkisi de aynı derecede önemliydi.

1907’de Wassily Kandinsky , David Burliuk ve Mikhail Larionov gibi sanatçılarla tanıştığında Malevich’in çalışmalarında kesinlikle daha avangard estetiğe doğru bir kayma meydana geldi. 1910’da Larionov, Malevich’i Jack of Diamonds adlı sergi kolektifine katılmaya davet etti.Malevich ayrıca, dikkatlerini Primitivist , Kübist ve Fütürist sanat felsefelerine odaklayan Eşek Kuyruğu ve Hedef adlı sanatsal gruplarda da üyelikleri vardı.Larionov ile tartıştıktan sonra Malevich, Saint Petersburg merkezli Gençlik Birliği (Soyuz Molodezhi) olarak bilinen Fütürist sanatçılar derneğinde lider bir rol üstlendi.

Maleviç’in bu dönemdeki çalışmalarının çoğu, taşralı köylü yaşamından sahneler üzerinde yoğunlaştı.1912’den 1913’e kadar Malevich, çoğunlukla Kübo Fütürist tarzda çalıştı, Sentetik Kübizm ve İtalyan Fütürizminin temel unsurlarını birleştirerek, uzaydaki figürlerin dinamik bir geometrik yapısökümüyle sonuçlandı.1913’te Malevich, modern zamanların en önemli sanatsal işbirliklerinden birinde yer aldı ve Güneşe Karşı Zafer operası için set tasarımları yarattı.1915 yılında Maleviç, Kübizmden Süprematizme adlı manifestosunu yayınlayarak, resmindeki figüratif unsurları tamamen terk ederek ve saf soyutlamaya yönelerek Süprematizmin temellerini atmıştır.

1917 Ekim Devrimi, Maleviç için yeni bir sayfa açtı.1918’de Halkın Aydınlanma Komiserliği’ne, İZO olarak bilinen Güzel Sanatlar Dairesi çalışanı olarak katıldı.

Yeni kurum, yeni Sovyet Cumhuriyetinde müzeleri yönetmek ve sanat eğitimini denetlemekti.Malevich ayrıca Moskova’daki Serbest Sanat Stüdyolarında (SVOMAS) ders vererek öğrencilerine burjuva temsil estetiğini terk etmelerini ve bunun yerine radikal soyutlama dünyasına girmelerini söyledi. Aynı yıl, Malevich, Vladimir Mayakovsky’nin Komünist Devrim’in birinci yıldönümü kutlamalarına damgasını vuran Misteriya-Buffa’sının performansının dekorasyonlarını tasarladı.

1919’da Malevich , Suprematizmin teorik ilkelerini yeni devlet düzenine uygulamaya çalıştığı ve avangard sanatın hizmete girmesini teşvik ettiği yeni kitabı O Novykh Sistemakh v Iskusstve’nin (Sanatta Yeni Sistemler Üzerine) el yazmasını burada sergiledi.

Ancak o yılın ilerleyen saatlerinde Malevich, Marc Chagall’ın yönettiği yerel sanat okulunun fakültesine davet edildiği Vitebsk kasabası için başkenti terk etti ve El Lissitzky de fakültedeydi ve matbaayı yönetti.

Chagall, Vitebsk’ten Paris’e gitmek için ayrıldığında (ya da güçlü bir takipçi kitlesi oluşturan karizmatik Malevich tarafından etkili bir şekilde itildiğinde), Malevich Vitebsk okulunun etkili lideri olarak kaldı.Orada öğrencileri, Affirmers of New Art olarak çevrilebilecek bir kısaltma olan UNOVIS adı altında bir grup halinde organize etti.Özellikle grup, hiç kimsenin kendi adıyla bir esere imza atmadığı, yalnızca grubun adıyla imzaladığı bir kolektifti. UNOVIS grubu, özellikle 1922’de Petrograd’a taşınmasından sonra, artık doğru dürüst resim yapmaya odaklanmayarak , Alman Weimar Cumhuriyeti’ndeki Bauhaus Okulu’nda yürütülen faaliyetleri anımsatan propaganda afişleri, tekstil desenleri, çiniler, tabelalar ve sokak süslemeleri tasarladı.

Malevich, Suprematist fikirlerini Architectona adlı ütopik kasabaların bir dizi mimari modelinde geliştirmeye devam etti.Bu maketler, biçimsel niteliklerini ve estetik potansiyellerini artırmak için düzenlenmiş dikdörtgen ve kübik şekillerden oluşuyordu. Malevich’in bu modelleri Polonya ve Almanya’daki sergilere götürmesine izin verildi ve burada yerel sanatçılar ve entelektüeller tarafından eleştirel ilgi gördü.Malevich, Rusya’ya aceleyle ayrıldıktan sonra Almanya’da birkaç Architectona modelinin yanı sıra teorik metinler, resimler ve çizimler bıraktı. Ancak Sovyet Rusya’da farklı bir kültürel paradigma harekete geçirildi. 1920’lerin sanatsal gelişimi, sonunda tüm diğer sanatsal tarzları bastırmaya başlayan devlet destekli Sosyalist Gerçekçi sanatın gelişiyle kısıtlandı.

Malevich ve çalışmaları, bu tür kavgacı muhafazakar sosyo-kültürel koşullarda belirsizliğe inmeye mahkum edildi. 1930’da Maleviç, Batı’ya yaptığı bir geziden döndükten sonra tutuklandı ve siyasi ideolojileri hakkında sorgulandı. Tedbir olarak, sanatçının arkadaşları bazı yazılarını yaktı.1932’de, 15. yüzyılın anısına devlet onaylı büyük bir sergiBolşevik Devrimi’nin yıldönümü Moskova ve Leningrad’da (eski adıyla Petrograd ve ondan önce Saint Petersburg) yapıldı.Malevich dahil edildi, ancak şimdi resimlerine, esasen “yozlaşmış” ve Sovyet karşıtı olarak etiketlenen aşağılayıcı sloganlar eşlik etti. Devlet okullarından ve sergi mekanlarından mahrum bırakılan sanatçı, son yıllarında köylü ve tür sahnelerinin eski motiflerine geri dönerken, aynı zamanda bir dizi arkadaş ve aile portresi de yaptı.

Kazimir Malevich 1935’te Leningrad’da kanserden öldü ve kendi tasarımı olan bir tabuta gömüldü, kapağına uygun bir şekilde Siyah Kare görüntüsü yerleştirildi.Daha önce Sovyet müzelerinin bodrum katlarına gönderilmiş olan Maleviç’in eserleri ancak 1988’de Gorbaçov döneminde ortaya çıkarılarak halka gösterildi. Glasnosttan önceMalevich’in eserlerinden sadece birkaçı Amerika’da görüntülenebiliyordu.Mevcut olanlar , Malevich’in 17 tablosunu kaçıran New York Modern Sanatlar Müzesi’nden Alfred Barr tarafından alınan olağanüstü önlemlerin sonuçlarıydı.Bazıları bir araya getirildi. şemsiyesinde 1935’te Nazi Almanyası’ndan çıktı.

Malevich, 1917 Devrimi’nden önce Süprematizm’i tasarladı, ancak etkisi Rus avangardı arasında zaten önemliydi. Malevich’in temsili olmayan görüntüleri kullanması ve resimsel uzayda dinamik geometrik forma olan ilgisi Lyubov Popova , Alexander Rodchenko ve El Lissitzky’nin sanatını etkiledi.1922’de sanatçı , mimari formda çalışmalar olan arkhitektoni adı verilen üç boyutlu Suprematist eserlerini tasarladı.Sovyet Rusya’da Sosyalist Gerçekçilik kabul edilen tek üslup haline geldi ve ülkede Maleviç (ve onun soyutlama fikirleri) belirsizliğe düştü.

Neyse ki, Malevich’in bazı fikirleri, avangard söylemin Malevich’in soyutlama üzerine teorik perspektiflerini birleştireceği Polonya ve Almanya’daki Ütopya kasabaları için bu Suprematist modellerin sergilenmesi yoluyla Batı’ya ihraç edildi.Malevich, 1927’de, Amsterdam’daki Stedelijk Müzesi’nde sergilenen ve daha sonra birçok Avrupalı ​​sanatçı tarafından görülen bir dizi Suprematist tuval eşliğinde Batı’ya sadece bir gezi yaptı.Varşova’da Malevich, Vitebsk’te onunla birlikte çalışmış ve çalışmaları Malevich’in monokrom eserlerinden büyük ölçüde etkilenen sanatçılarla bir araya geldi.

Daha geniş anlamda, Malevich’in etkisi, Avrupa’daki ve özellikle çalışmaları teknolojiyi, evrenselliği veya maneviyatı temsil eden tamamen soyut şekillerden oluşan Amerika Birleşik Devletleri’ndeki sonraki sanatçıların çalışmalarında belirgindir.Tüm fikirler Malevich’ten kaynaklanmaktadır.New York Modern Sanat Müzesi’nin ilk yönetmeni Alfred Barr , onun eserlerinden oluşan geniş bir koleksiyon satın aldı.Bu yollar aracılığıyla Malevich, sonraki nesillerden birçok soyut sanatçının özellikle Ad Reinhardt ve Minimalistlerin kendilerini gerçek dünyaya güvenmekten kurtarmalarının yolunu açtı.