Isamu Noguchi Kimdir ?

Isamu Noguchi Biyografi 

AMERİKALI HEYKELTIRAŞ VE TASARIMCI

Doğum: 17 Kasım 1904 – Los Angeles, Kaliforniya

Ölüm: 30 Aralık 1988 – New York, New York

Isamu Noguchi’nin Biyografisi

Isamu Noguchi’nin ailesi, Amerikalı bir yazar olan annesi, genç bir Japon şair olan babasına İngilizcesi konusunda yardımcı olması için işe alındığında bir araya geldi. Noguchi 1904’te doğduğunda babası Japonya’ya dönmüştü. Noguchi ve annesi iki yaşındayken babasıyla birlikte yaşamak için Tokyo’ya taşındılar.Ancak 1910’da Omori’ye ve 1912’de dokuz yaşındaki Noguchi’nin evinin inşasına yardım ettiği Chigasaki’ye gittiler. 1913’te Noguchi’nin babası bir Japon kadınla evlendi ve kendi ailesini kurdu, kendini oğlundan daha da uzaklaştırdı. 13 yaşında, Noguchi’nin annesi onu Indiana, Rolling Prairie’deki Interlaken Okulu’na gönderdi.

Indiana’da liseden mezun olduktan sonra, Noguchi bir yazını Connecticut’ta heykeltıraş Gutzon Borglum’un oğluna ders vererek geçirdi.Karşılığında, Noguchi’nin yeteneksiz olduğunu iddia eden gelecekteki Rushmore Dağı heykeltıraşından eğitim aldı. Noguchi, gençliğinden beri sanatçı olmak istemesine rağmen, 1922’de Columbia Üniversitesi’ne tıp öncesi öğrencisi olarak girdi. Annesi 1924’te New York’a taşındı ve oğlunu Leonardo da Vinci Sanat Okulu’nda heykel okumaya teşvik etti. O yılın ilerleyen saatlerinde Noguchi, sanatına tam zamanlı olarak odaklanmak için Columbia’dan ayrıldı; ayrıca daha önce kullandığı annesinin “Gilmour” yerine babasının adı “Noguchi”yi kullanmaya başladı. Akademik, figüratif heykelleri kısa süre sonra da Vinci Okulu’ndaki çeşitli sergilerde gösterildi.

1927’de Noguchi, bir Guggenheim Bursu ile Paris’e gitti ve önceki yıl New York galeri sergisi genç sanatçı için son derece etkili olan Constantin Brancusi’nin asistanı olarak çalışmaya başladı. Doğrudan Oyma Noguchi yöntemlerini öğretirkenahşap ve taşta Brancusi, Noguchi’ye estetiğini ve malzemeleriyle olan ilişkisini güçlü bir şekilde iletti. Brancusi’den Noguchi, heykeltıraş ve malzeme arasında süregiden bir bağlantıyı belirtmek için aletlerinin izlerini heykelinde bırakma fikriyle ilgilenmeye başladı. Ancak, Brancusi’nin atölyesinden ayrıldıktan sonra Noguchi, çoğu başlangıçta akıl hocasının formunu, temalarını ve materyallerini yansıtan kendi heykellerini yaratmaya başladı. Noguchi’nin heykelleri basit geometrik şekiller olarak başladı, ancak kısa süre sonra bazen ikisini birleştiren daha organik formlara yöneldi. Paris’teyken Noguchi, Alexander Calder , Stuart Davis ve Jules Pascin gibi sanatçılarla tanışarak Bohem topluluğunun bir parçası oldu.

1929’da New York’a döndükten sonra, Kardeşliği sona erdiğinde Noguchi, Eugene Schoen Galerisi’nde ilk kişisel sergisini açtı ve satışların olmamasına rağmen olumlu bir yanıt aldı. Para kazanmak için akademik yıllarında başladığı temsili portre heykellerine geri döndü ve George Gershwin , Martha Graham ve Buckminster Fuller gibi tanınmış sanatçıların büstlerini yarattı . Sonraki iki yıl boyunca Paris, Pekin ve nihayet Japonya’ya gitti. Kyoto’da, çalışmalarının çoğunu büyük ölçüde etkileyecek olan Japon çanak çömleklerini ve Zen bahçelerini ilk kez gördü.

Noguchi, 1931’de New York’a döndü ve 1930’ların sosyal ve emek aktivizmine dahil oldu, işçi anıtları, kamusal sanat projeleri ve politik çalışmalar için tasarımlar yaptı. Bu dönemde Noguchi, özellikle onlarca yıldır birlikte çalıştığı modern dans koreografı Martha Graham için dans ve tiyatro gösterileri için setler tasarladı. Ayrıca sanatın yaşanılan ortamlara uygulanmasıyla çok ilgilenmeye başladı ve birkaç dış mekan, oyun alanı ve diğer kamu projeleri için öneriler yarattı.

Japonya’nın Amerika Birleşik Devletleri’ne yaptığı Pearl Harbor saldırısından sonra Noguchi, 100.000 Japon Amerikalı’yı enterne ederek protesto ederek siyasi eylemlerini ilerletti. 1942’de Demokrasi için Nisei Yazarlar ve Sanatçılar Seferberliği’ni kurdu ve Washington’da şikayetler kaydetti. O yıl, New York’ta yaşamasına ve gözaltına alınması gerekmemesine rağmen gönüllü olarak birkaç ay Arizona’daki bir toplama kampında geçirdi. Hapsedilen insanların yaşamlarını iyileştirmek amacıyla birkaç aylığına oraya gitti. Bunun yerine, projelerinin bütçesi kesildi ve serbest bırakılması gereken evrakları kayboldu. Noguchi serbest bırakılması için yalvardı ve sonuçta kampta toplam 7 sefil, verimsiz ay geçirdi.

Bu sıralarda Noguchi, çoğu Sürrealist sanatın biyomorfik formlarına dayanan bağımsız heykellerini geliştirmeye başladı. Biyomorfizm, 1947’de seri üretilen ve bugün hala popüler olan ikonik masası gibi mobilya tasarımlarını da etkiledi. Yine 1940’larda Noguchi, benzer şekilde biyomorfik şekiller kullanan Lunars adlı ışıkla heykeller yapmaya başladı. Onun Akari 1951’in lambaları, elektrik ışığını önemli bir heykel öğesi olarak kullanma deneylerini ilerletti. Kariyerinin geri kalanında bu tür heykeller üretmeye devam etti ve bazı kamu ve çevre heykellerine aydınlatmayı dahil etti. 1950’lerde ve 1960’larda savaş sonrası inşaat büyümesi, Noguchi’ye, çoğu bahçelere odaklanan çok sayıda uluslararası kamu projesi tasarlama fırsatı verdi.

1962’de Noguchi, İtalya’da Roma’daki Amerikan Akademisi’nde misafir sanatçı olarak zaman geçirdi. O on yılın ilerleyen saatlerinde, hala İtalya’dayken, çok renkli parçaları bir arada tutan sıkıştırılmış, iç metal bir çubuk içeren bir art-germe tekniği kullandığı bantlı mermer çalışmalarına başladı. Noguchi, Void serisine 1970 yılında İtalya’da da başladı. Kariyerinin sonraki döneminde Noguchi, uluslararası siteler için halka açık heykeller, bahçeler, çeşmeler ve oyun alanları yaratmaya devam etti.Geç heykel çalışmaları, esas olarak, bazılarını cilasız ve doğal haliyle bıraktığı taş kullanılarak yapılmıştır. 1981’de New York Long Island City’deki Noguchi Müzesi’ni tasarlamaya başladı.1985’te, 1988’de New York’ta ölümünden üç yıl önce açıldı.

‌Bazıları tarafından Soyut Dışavurumcu hareketin bir parçası olarak görülse de, Noguchi’nin ikili mirası ve yurtdışındaki zamanı, bireysel estetiğini Doğu ve Batı sanatının eşsiz bir karışımına yönlendirdi. Sonuç olarak, sonraki nesil modern sanatçılar, tasarımcılar ve mimarlar üzerinde belirgin bir etkisi oldu. Noguchi’nin genel halk tarafından kullanılacak heykelsi mekanlar ve nesneler yaratma konusundaki kararlı çabaları oldukça başarılıydı; yaratıcı tasarımlarının, heykellerinin ve mimarisinin sayısız örneği, dünya çapında müze koleksiyonlarında ve kamusal alanlarda olduğu kadar gündelik evlerde de bulunabilir.