Giorgio Morandi Kimdir ?

İTALYAN RESSAM VE BASKICI

Doğum: 20 Temmuz 1890 – Bologna, İtalya

Ölüm: 18 Haziran 1964 – Bologna, İtalya

Giorgio Morandi’nin Biyografisi

Giorgio Morandi, İtalya’nın Bologna kentinde orta sınıf bir ailenin beş çocuğundan en büyüğüydü.Tek erkek kardeşi çocuklukta öldü.Morandi, oğlunun ihracat işinde kendisine katılmasını isteyen babasını rahatsız ederek erken yaşlardan itibaren sanata ilgi duymaya başladı.Morandi, 1907’de Bologna Güzel Sanatlar Akademisi’ne kaydolmadan önce, 1906’da başarısız oldu.Bir kariyer olarak sanat arayışı, kısmen babasının şirketindeki başarısızlığına, babasının en iyi çabalarına rağmen sanata odaklanmasını değiştirmeye karşı direncine borçludur.Annesinin oğlunun hayallerinin peşinden gitmesine her zaman yardımcı olmuştur. 

1908’de babasının beklenmedik ölümü onu annesine ve üç küçük kız kardeşine bakmak zorunda bıraksa da Morandi, annesinin desteğiyle çalışmalarına devam etti.Bu çalışma sırasında, ilk çalışmalarını etkileyen Fütürizm ve Kübizm ile ilk kez tanıştı.Morandi ayrıca Eski Ustaları da inceledi.1928’deki otobiyografisinde “Yalnızca son yüzyıllarda resimdeki en hayati başarıların anlaşılması yolumu bulmama yardım edebilir.” diye açıklıyordu.1913’te mezun oldu, ancak eğitimini Venedik Bienali’ne bir gezi de dahil olmak üzere İtalya’nın her yerine seyahat ederek genişletti.1920’lerden sonra Morandi nadiren uluslararası seyahat ettiğinden bu geziler daha sonra önemli olacaktı.Sanatçılarla daha sonraki karşılaşmalarının çoğu sanat kitaplarından geldi.Özellikle, Claude Monet gibi İzlenimcilerin ve daha sonra Paul Cezanne ve Georges Seurat gibi büyüklerin çalışmalarını inceledi.Ayrıca İtalya içinde, özellikle müzeleri ve sergileri ziyaret etmek için seyahat etti ve bazı tarihi hesapların onun gösterdiğinden çok daha fazla seyahat etti.

Morandi’nin ilk kariyeri, I. Dünya Savaşı sırasında İtalyan ordusuna yazıldığında kesintiye uğradı.Son derece özel bir birey olarak komünal ordu hayatı onunla aynı fikirde değildi.Kısa bir süre sonra, hizmetten hızlı bir şekilde taburcu olmasına ve sonraki yıllarda sanatsal üretiminin yavaşlamasına neden olan bir arıza yaşadı.

1916’dan itibaren Morandi, Metafizik Okulu tarzında kısaca çalıştı ve bu harekete odaklanan karma sergilere katıldı.Bu, sanatının uluslararası sahnede ilk kez tanınmasıydı ve bu dönemin ona daha fazla deney yapma güvenini verdiği iddia edildi.Yine de, Carlo Carra ve Giorgio de Chirico ile yakın ilişkiler de dahil olmak üzere, o okulun önde gelen sanatçılarıyla olan ilişkisine rağmen , daha sonra bu tarzın gelecekteki çalışmaları üzerindeki etkisini reddetti ve kendi başına göremediği hiçbir şeyi asla boyamadığını belirtti.Hayatının çoğunda olduğu gibi burada tarihin izini sürmek zor olsa da, sanat tarihçileri pittura metafisica’ya çok önem verdiler.Sanatçının çağdaş sanatçılar aracılığıyla modern fikirlerle erken karşılaşmaları da önemlidir.

Örneğin Carlo Carra’nın 1910’daki “sanatsal yaratım, uyanık, gayretli, özenli bir irade gerektirir ve şimşeklerden başka bir şey olmayan görünümleri kaybetmemek için sürekli bir çaba gerektirir.Sıradan şeyler, aydınlatıldıklarında biz modern sanatçılar için çok değerli olan esasları yaratırlar.” Bu fikir, Morandi’nin sanatsal keşfi boyunca güçlü bir şekilde yankılanıyor gibi görünüyor.

Kısa bir süre sonra Morandi, şişeler ve kavanozlar gibi gündelik ev eşyalarının veya yakın çevresini betimleyen manzaraların basit, sessizce zarif natürmortlarını içeren, en iyi bilinen modernist stile doğru ilerledi.Natürmort çalışmalarında, nesne gruplarını boşluk veya konumlandırmada yalnızca en ufak değişikliklerle betimlediği bir seri stil geliştirdi. Bu çalışmaların çoğu resim olsa da, Morandi bu nesneleri sınırlı siyah beyaz paletinde yakalamak için genellikle gravürlere de yöneldi.

Morandi uzun yıllar boyunca sessiz, günlük bir rutini sürdürdü.Resimlerinin çoğu atölyesinde, üç kız kardeşi ve annesiyle paylaştığı bir apartman dairesinde küçük bir odada gerçekleşti. Tüm hayatını 3 evlenmemiş kız kardeşiyle yaşadı.

Morandi’nin natürmortlarında kullandığı birçok şişe ve nesneler vardır.Örneğin, tarihçi John Rewald, sanatçının stüdyosunu ziyaret ettikten sonra şunları yazdı: “Çatı penceresi yok, geniş alanlar yok; iki sıradan pencereyle aydınlatılan orta sınıf bir apartmanın sıradan bir odası.Ama gerisi olağanüstü yerde, raflarda, bir masada, her yerde, kutularda, şişelerde, vazolarda, her türlü kaplarda her türlü şekiller vardır.Rafların veya masaların yüzeylerinde, ayrıca kutuların, teneke kutuların veya benzeri kapların düz üstlerinde kalın bir toz tabakası vardı.

Yoğun, gri, kadifemsi bir tozdu, yumuşak bir keçe gibi, rengi ve dokusu görünüşte bu uzun kutular ve derin kaseler, eski sürahiler ve cezveler, antika vazolar ve teneke kutular için birleştirici unsur sağlıyordu.

Morandi’nin üstlendiği ve tüm hayatını kaplayacak olan inatçı arayışı anlamak için anahtar içgörü olabilir.O, çalışma ve teknik hazırlık sürecine değer vermiş ve bu gelenekleri küçümseyen çağdaşlarını eleştirmiştir.Morandi, yaşamının çok sonralarında, Soyut Dışavurumcuların eserlerini gördüğünde, Jackson Pollock’un “daha yüzmeyi bilmeden önce atladığını” düşündü.

Alçakgönüllü ve tenha yaşam tarzına rağmen, Morandi hızla dikkate değer ve etkili bir modern sanatçı olarak tanındı. Sürrealizm damarında çağdaş resim karşısında uçmakya da soyutlama, renk, ışık ve kompozisyonun biçimsel kelime dağarcığındaki ustalığı dikkat çekmeye başladı.1934’te, Bologna Üniversitesi sanat tarihi bölümünün yeni atanan başkanı Roberto Longhi, Morandi’nin “yaşayan en iyi ressamlardan biri” olduğunu açıkladı. Bu açıklama oldukça şaşırtıcıydı çünkü Morandi yerel olarak Carracci ve diğer Bolognese büyüklerinin geleneğinde adı geçen usta değil, öncelikle mütevazı bir gravür profesörü olarak biliniyordu. Tekniğe ve biçimsel deneylere olan estetik bağlılığını yansıtan sanat öğretmek, Morandi’nin yaşamının önemli bir parçasıydı.1930’da mezun olduğu Bologna Güzel Sanatlar Akademisi’ne Gravür Profesörü olarak katılmadan önce yıllarca yerel ilkokullarda çizim öğretti.Akademide onlarca yıl kalacaktı.

Morandi’nin siyaseti belirsizliğini koruyor.Faşizm karşıtı görüşleri nedeniyle İtalya’yı terk etmek zorunda kalan İtalyan sanat tarihçisi Lionello Venturi, Morandi’nin basit, alçakgönüllü nesneler üzerindeki ısrarının, Mussolini döneminde daha görkemli estetiğin ironik bir reddi olarak politik çıkarımlar içerdiğini savundu.Morandi’nin asistanı Janet Abramowicz tarafından 2004 yılında yayınlanan daha yakın tarihli bir yayın, onun erken Faşist rejimle dost olduğunu ve bu yıllarda hükümetle olan bağlantıları nedeniyle istihdam, sergiler, satışlar ve genel olarak daha geniş beğeni topladığını iddia etti.

Morandi, ilk yıllarda Mussolini rejimiyle nasıl işbirliği yapmış olursa olsun 1943’te Morandi, direniş hareketlerine katıldığı şüphesiyle tutuklandı ve yaklaşık bir hafta hapis cezasına çarptırıldı.Ancak zamanın yaratıcı kişiliklerinin genel bir taramasının bir parçası olarak getirilmiş olması daha muhtemel.Hapsedilmenin ardından Morandi ailesi, Bolonez yetkililerle daha fazla sorun yaşama şansından kaçmak ve sakin bir ortamda çalışmalarına devam etmesine izin vermek için Grizzana’ya taşındı.

Birçok dünya olayı geçti, ancak Morandi inatla çoğunlukla natürmort üzerine odaklanmaya devam etti.Tekniğini olgunlaştırmak ve onlarca yıl boyunca şekillendirmek için küçük bir dizi benzer kompozisyonla çalıştı.Morandi’nin ikinci el dükkânlardan aldığı basit nesnelere aşık olduğu, gece gündüz bakıp formlarını incelediği söylenebilir  böyle bir tutku onun seçtiği konulara olan derin bağlılığını açıklamaya yardımcı olabilir.

26 yıl boyunca, Morandi Akademi’de gravür profesörü olarak görevine devam etti, ancak 1956’da tam zamanlı olarak iyi kurulmuş bir ressam olarak sanat yapmaya devam etmek için ayrıldı ve sonunda çalışmalarını satmaktan finansal olarak güvende oldu.Bundan önce, kendisi ve ailesi finansal olarak mücadele etti ve bayileriyle satış ve uygun temsil konusunda savaştı.

Eleştirel zaferinin çoğu yaşamının son 15 yılında gerçekleşti.1948 Venedik Bienali’nde ve 1957 Sao Paulo Bienali’nde büyük bir ödül kazandı.1959’da Kassel’deki Documenta 2’de modern “izmlerin” aksine yaptığı çalışmalarla müjdelendi.

Yine de, Morandi, son yıllarında bile sergilere ve uluslararası itibara odaklanmak yerine çalışmalarına odaklanmayı tercih etti.Bir keresinde sergilenmek üzere bir daveti reddetmişti çünkü organizatörleri çok ısrarcı bulmuştu.”Gerçekten de beni işim için gerekli olan o küçük sükunetten mahrum etmek istiyorlar.” Yine de ünü büyüdü.Morandi’nin sanatı, İtalyan film yapımcısı Federico Fellini’nin 1960 tarihli filmi La dolce vita’da aktör Marcello Mastroianni’nin Morandi’nin bir eserini tartıştığı bir sahneyi dahil ettiğinde, yaşamının sonlarına doğru İtalyan popüler kültürüne bile girdi.

Morandi, 1964 yılında akciğer kanserinden vefat etti. Hayatının çoğunda nadiren sigarasız görüldü ve sözde ellerini yakmak dışında her birini sonuna kadar içti. Son aylarında, “Üç gündür sigara içmediğimi hayal edebiliyor musunuz” mektubunda şaka yaptı.

Giorgio Morandi’nin Kariyeri

Ünlü İtalyan yazar Umberto Eco, 1993 yılında Bologna’daki Morandi Müzesi’nin açılış konuşmasında şu alıntıyı da içeren bir konuşma yaptı.Bir doğuş ya da denizde bir fırtına, gölde bir gün batımı ya da baharın doğuşunu tasvir etmeden nasıl bu kadar farklı hikayeler anlatabilirsiniz, ama bir hurda dükkânından bir dizi nesne ve dünyadaki varlıkları en mütevazı olanları bile, sevindiren ya da üzen ışık ve gölgeyi ve onları boğan tozu sevmek zorundasınız. Morandi doruğa ulaşır. Maddenin bir şairi olarak maneviyatının.”

Resmi ritimlere ve ince palet modülasyonlarına odaklanan Morandi, bu geleneksel bileşenlerin anlamlı olduğunu ilan eden renk, biçim ve kompozisyona dikkat ederek natürmort resmini modernize etti.Paletinin, ışığının ve fırça darbesinin incelikleri, yaşam boyu süren projesini ve sonraki sanatçılar üzerindeki etkisini daha iyi anlamak için hayati önem taşıyor, ancak eserleri yeniden üretimde sıkıntı çekiyor ve yazılı sayfada tarif edilmesi son derece zor somut dile direnen duyusal deneyimlerdir.

Yine de, birçok kuşak sanatçı için bir model olmaya devam ediyor. Soyutlamaya olan direnci, Pop tarzı ve 1980’lerin temsili ressamları da dahil olmak üzere çeşitli stilistik hareketlerde sonraki nesiller için önemli bir model sağladı. Ayrıca, basit fizikselliğe, orta özgüllüğe ve seyrek biçimlere olan ilgisine hayran olan Minimalistler üzerinde de etkiliyd.Ek olarak, çalışmaları , sıradan nesnelerin dikkatli kombinasyonlarına dayanan heykeller yaratan Joseph Cornell ve Louise Nevelson gibi montaj sanatçılarına ilham verdi.