Gian Lorenzo Bernini Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi 

İTALYAN HEYKELTIRAŞ VE MİMAR

Doğum Tarihi: 7 Aralık 1598 – Napoli

Ölüm: 28 Kasım 1680 – Roma  

Bernini heykeltıraş, ressam ve mimardır. Roma’daki eserlerin yaklaşık yüzde yetmişi Bernini’ye aittir.

Gian Lorenzo Bernini’nin Biyografisi

Gian Lorenzo Bernini, Angelica Galante ve Pietro Bernini’nin on üç çocuğundan altıncısı olarak 1598’de doğdu.

Bernini’nin çocukluğu Napoli’de geçti ve erken yaşlardan itibaren Napoli’de ve daha sonra Roma’da prestijli işler yürüten başarılı bir Mannerist heykeltıraş olan babasıyla yakın çalışarak heykel yapmaya başladı. Bernini derin dindar bir Katolikti ve ilk eserini sekiz yaşında yaptı.

Gian Lorenzo Bernini’nin Yaşamı ?

Babası, onun yeteneklerini erken keşfetti. Aslında, Gian’ın oğlu ve biyografisi Domenico Bernini’ye göre, “çağının Michelangelosu” olarak ilan edildi. Hayata olan bu ömür boyu sürecek bağlılık, Bernini’nin kendi tarzını geliştirmesine yol açacak ve bu da Barok akımına büyük katkı sağlayacaktır.

Bebek Jüpiter ve bir Faun ile Keçi Amalthea (1609-15) Bernini’nin bilinen en eski eseridir.

Bernini ailesi 1606’da Pietro’nun Papa tarafından Santa Maria Maggiore bazilikası üzerinde çalışmaya davet edilmesiyle Roma’ya taşındı. Bernini’nin ilk heykeli, Bebek Jüpiter ve bir Faun ile Keçi Amalthea, Bernini on bir yaşındayken başladı. Kardinal Maffeo Barbenini’nin Bernini ailesi atölyesini ziyaret ettiğinde Pietro Bernini’yi dikkatli olması konusunda uyardığı, çünkü oğlunun yakında babasını geçeceği bildirildi. Roma, heykeltıraş ve ressamlardan mimarlara, masonlara ve kuyumculara kadar her türden sanatçının eritme potası olduğu için bu dönemin Bernini’nin sanat kariyeri üzerinde önemli bir etkisi oldu.

Papalar şehri modernizasyonu ve yeniden finanse olarak Roma’da sanatçılar için bir çalışma 17. yüzyılın en sırasında floş vardı.

Bernini’nin sanatsal ustalık konusundaki ünü şehirde duyuldu. Kardinal Scipione Borghese, amcası Papa V. Paul’e Bernini’nin altı Papadan oluşan bir ardı ardına istihdamına yol açan ve kendisinden önce Michelangelo’nun elinde tuttuğu bir rol hakkında bilgi verdi. Bu onu ömür boyu devam edecek sağlam bir kariyer içinde kurdu. Papa VIII.Urbankendisine şöyle dediği bildirildi: “Roma için yaratıldınız ve Roma sizin için.”

Bernini’nin ilk olgun heykeli 1617’de tamamlanan Saint Lawrence’dı. Koruyucu azizine “dindar bir bağlılık eylemi” olarak tanımlandı ve sanatsal kariyeri boyunca devam eden dinin önemini ve bağlılık temasını sergiledi. 1618’den 1625’e kadar Bernini, Proserpina, David ve Apollon ve Daphne’nin Tecavüzü gibi başyapıtlar yaratarak üretken bir şekilde çalıştı.

Bu büyük ölçekli heykellerin yanı sıra Bernini, şu anda “konuşma benzerliği” olarak tanımlanan şeyi yakalayan ya da eylemde ya da söz söyleme noktasında bir kişinin yakalanmasını yakalayan portre büstleri de yarattı. Beyaz mermer bir kişinin durumu kendisine aittir, büstleri onun daha geleneksel formları farklı ve yeni bir stil için yolu açtı yaptı, hangi renk, ruh ve hayat, “olması gerektiğini” söyledi. 1629’da Bernini, Aziz Petrus Bazilikası’nın korunmasından sorumlu kurum olan Fabric di San Pietro’nun baş mimarı oldu. Aynı yılın Ağustos ayında Bernini’nin babası öldü, ancak Bernini hala üretti ve Roma’daki hakimiyet dönemini sağlamlaştırdı.

Roma mahkemesiyle olan ilişkisi, her Papayla yakın bağları ile birlikte elli yıl sürdü. Sanat tarihçisi Daniele Pinton’a göre, bu önemliydi çünkü “sanat tarihi, tek bir sanatçının çalışmasıyla bu kadar uzun bir süre boyunca bu kadar yaratıcı sürekliliğe sahip başka hiçbir örnek sunmuyor.” Bernini, kardeşi Luigi ile yakın çalıştı ve doğal olarak girişimciydi, şehirdeki baskın heykeltıraş ve mimar olarak kaldı. Sık sık, Papa’nın kayırmacılığından dolayı Bernini’ye sık sık işini kaybeden bir başka ünlü mimar olan Francesco Borromini ile çatıştı. Bernini’nin atölyesi bir fabrika gibi organize edildi.Komisyonları nadiren reddetti ve asistanlarına iş verdi, hatta rekabetlerine rağmen St. Peter’s Baldachin’de Borromini ile bir kez işbirliği yaptı. 

Bernini’nin asistanı Matteo Bonarelli’nin karısı Costanza ile bir ilişkisi vardı ve bu sırada onun bir büstünü yarattı. Bu, Avrupa heykelinde yeni bir döneme öncülük etti, çünkü büstler genellikle mezarlar için ayrılmış resmi portrelerdi ve Antik Roma’dan beri gayri resmi portreler için kullanılmamıştı.

Baskın, Costanza ile Bernini arasındaki arzuyu ve yakınlığı dile getirdi ve sonunda skandalla sonuçlandı. Bernini’nin kısa bir öfkesi olduğu biliniyordu ve Costanza’nın kardeşi Luigi ile ilişkisi olduğunu öğrendiğinde öfkeyle peşinden gitti, onu neredeyse ölümüne dövdü, sonra bir hizmetçiye Costanza’nın yüzünü kesmesini emretti. Bu, o zamanlar Roma’da büyük bir skandaldı, ancak Papa’nın arkadaşı olarak konumu nedeniyle Bernini cezalandırılmadı. Bunun yerine, evlenmesi emredildi ve böylece 1639’da Caterina Tezio ile anlaşmalı bir evlilik yaptı. Daha sonra on bir çocukları oldu. Bu dağınık hikayeye ironik bir dönüşle Luigi Roma’dan sürüldü ve Costanza hapsedildi, zinadan mahkum edildi.

Papa VII. İskender’in papalığı sırasında (1655-67) Bernini, pahalı bir şehir planlama projesi ile Roma’yı dönüştürmeye çalıştı. 15. yüzyılda başlayan “Roma’nın ihtişamını” yeniden yaratmayı başardı ve Aziz Petrus Meydanı’na giden piazza da dahil olmak üzere mimariye odaklandı.

Bernini, 1665’te Paris’te bir süre çalıştı ve Napoli’den geldiğinden beri Roma’dan uzakta olduğu tek önemli zamandı. Fransa’da popüler bir figür haline geldi, hatta Paris sokaklarında yürürken bile tanındı. Kral Louis XIV, Bernini ve diğer İtalyan mimarları Louvre Sarayı üzerinde çalışmaya davet etmişti ancak Bernini’nin tasarımları reddedildi. Fransız kültürüne ve sanatına olan hoşnutsuzluğu konusunda açıktı, Paris’te daha fazla çalışmasını zorlaştırdı. Bernini’nin bu zamandan kalan tek eseri Kral Louis Xıv’in bir büstü. Roma’ya döndükten sonra Bernini, Louis Xıv’in bir atlı heykelini yarattı, ancak Paris’e teslim edildiğinde, Louis XIV bundan memnun değildi ve başını değiştirdi.

Roma’ya döndükten sonra Bernini, Papa Alexander VII ve daha sonra Papa Clement IX için çalışmaya devam etti ve şehirdeki katedraller ve kiliseler için iyileştirmeler yaptı. Ayrıca Papa Clement Ix’in mezar anıtını ve art arda papa X. Clement’in heykelini yaptı. Bernini’nin son çalışması 1679’da tamamlanan Salvator Mundi idi. Özveriyle yarattığı “sevgilim” olarak tanımladığı Mesih’in mermer bir heykelidir. 1680’de seksen bir yaşında öldü ve ailesiyle birlikte Basilica di Santa Maria Maggiore’ye gömüldü.

Gian Lorenzo Bernini

Bernini hayattayken, Barok akımla eşanlamlı hale gelen Avrupa heykelciliğinde yeni bir döneme öncülük eden, heykelin yeni yollarla yenilikçi sunumuyla çalışmaları hayranlık uyandırdı. Leopolgo Cicognara, “belki de Gian Lorenzo’dan önce veya sonra hiç kimse bu kadar uzun bir sanat tarihi dönemi üzerinde bu kadar derin bir iz bırakmamıştır; Bernini Barok ile eş anlamlıdır.”İşini de sanat yapmak için, tahmin edilenin çok ötesine geçti.Onun tüm duyuları ile izleyiciler etkilemek için tasarlanmış ve dinsel deneyimler yardım, mantıklı, duygusal biri de olabilir.

Roma şehri üzerinde büyük bir etkisi oldu, mimarisini şekillendirdi ve o zamandan beri çok az sanatçının sahip olduğu bir iz bıraktı. Bernini, Donatello, Michelangelo ve Canova’nın yanında yer alan bir dizi büyük İtalyan heykeltıraşın bir parçasıdır.

Hayatının sonunda, çalışmalarının savurganlığına karşı bir tepki vardı. Johann Winckelmann gibi bilim adamları sanatın akla hitap etmesi gerektiğine inanırken, Bernini’nin sanatı duyulara aşırı derecede hitap ediyordu. Aslında, “Barok” başlangıçta Bernini’nin ve diğer sanatçıların çalışmalarının teatral doğası açısından aşağılayıcı bir terim olarak kabul edildi. Bununla birlikte, 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başlarında, sanat tarihçileri Bernini’nin çalışmalarını yeniden değerlendirmeye başladılar, Barok hareketi hakkında olumlu yazılar yazdılar ve son birkaç on yılda Bernini’nin çalışmalarının çok sayıda sergisi oldu ve onu Barok heykelin tartışılmaz babası olarak yerleştirdi. 

Bernini’nin gelecekteki sanatçılar üzerinde de önemli bir etkisi oldu.Çünkü duygusallığa, ete ve insan vücuduna odaklanması birçok yenilikçi çalışmanın yolunu açtı. Özellikle Alman Dışavurumcuları, insan deneyimine ve yoğun duygulara odaklanmaları nedeniyle Bernini ve Barok sanatından oldukça etkilendiler. Çağdaş sanatçılar Bernini’nin Ian Hamilton Finlay ve Jeff Koons gibi çalışmalarına da atıfta bulundular. Teknik uzmanlığı incelenmeye devam ediyor ve klasik heykelleri veya Rönesans resimlerini incelemek yerine doğayı gözlemlemede güzelliğin bulunması gerektiği konusundaki ısrarı, ölümünden çok sonra da uygulanmaya devam edilen geleneksel sanat yapma yaklaşımından uzaklaşıyordu.

Önemli eserleri :

Apollo ve Daphne (heykel grubu, 1622-1624, Roma, Gallería Borghese);

Estasi di Santa Theresa (Azize Theresa’nın Vecdi, heykel grubu, 1645-1652, Roma Santa Maria della Vittoria Kilisesi);

XIV. Louis’nin Atlı Heykeli (1669-1677, Paris, Versailles ve Roma, Galleria Borghese);

San Pietro Kilisesi Kolonatları (1660, Roma);

Scala Regia (Kral Merdivenleri-Vatikan ile San Pietro Kilisesi’ni birleştiren merdivenler, 1663-1666);

Fontana del Tritone (Tritone Çeşmesi, 1632-1637, Roma, Piazza Barberini);

Fontana dei Quatro Fiumi (Dört Nehir Çeşmesi, 1647-1651, Roma, Piazza Navona);

Baldeken (1624-1653, Roma, San Pietro Kilisesi).

Poseidon ve Triton heykelleri

Costanza Bonarelli’nin büstü

San Pietro alanı

Hades’in Persephone’yi Kaçırması

Davud heykeli