Bernd ve Hilla Becher Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi Nedir ?

ALMAN FOTOĞRAFÇILAR

Bernd Doğum: 20 Ağustos 1931-Siegen, Almanya
Hilla Doğum: 2 Eylül 1934-Potsdam, Almanya
Bernd Ölum: 22 Haziran 2007-Rostock, Almanya
Hilla Ölüm: 10 Ekim 2015-Düsseldorf, Almanya 

Bernd ve Hilla Becher’in Biyografisi

Bernd Becher 1931’de doğdu ve akrabalarının çoğunun çalıştığı Hainer Hütte çelik fabrikası’nın yakınında Siegen kasabasında büyüdü.Babasının şirketinde ressam ve dekoratör olarak çıraklık yaptı ve 1954’te Stuttgart Devlet Sanat Akademisi’ne kaydolmadan önce resim, tipografi ve grafik sanatı eğitimi alacağı bir dönemi İtalya’da mimari çizim becerileri üzerinde çalışarak geçirdi.

Bernd ve Hilla Becher Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi Nedir ?

Bernd Becher, 1957’de Avrupa Ekonomik Topluluğu’nun kurulmasının endüstriyel manzaraları dönüştüreceğini öngördü ve binaların yıkılma hızı nedeniyle Siegerland bölgesini çizmeye ve bu noktada linokütler ve litograflar için temel olarak kullanmak üzere fotoğraf çekmeye başladı.

Etrafında Wobeser 1934’te doğdu ve 13 yaşında fotoğraf çekmek, bir fotoğrafçı olarak 1920’lerde yetişmiş olan bir anne tarafından teşvik edildi.Ernst Eichgrün, atamaları ona bir kitap için Berlin Hayvanat Bahçesi Sarayın Bahçeleri ve binaları fotoğraflama ve demiryolu tamircisi mekanları ve faaliyetleri belgeleyen dahil nerede bir mimari fotoğrafçı ile üç yıllık bir çıraklık başladı. Bundan sonra Wobeser hava fotoğrafçısı olarak çalışmak üzere Hamburg’a, ardından Düsseldorf’a taşındı.

Bernd Becher ve Hilla Wobeser, 1957’de Düsseldorf’taki Troost reklam ajansı’nda çalışırken tanıştılar.Her ikisi de Düsseldorf Sanat Akademisi’nde reklam alanında çalışırken okudu.Wobeser akranlarına fotoğrafçılık dersleri de verdi.Çift, 1959’da kaybolan endüstriyel mimariyi, farklı geçmişlerini ve birbirlerini tamamlayan yaklaşımlarını belgelemek için birlikte çalışmaya başladı.1961’de evlendiler ve Düsseldorf Sanat Akademisi’nden ayrıldılar, sanatçı olarak ortak çalışmalarına devam ettiler, Bernd grafik tasarımcı olarak çalıştı ve Hilla bir mimarın ofisinde çalıştı, pavyonları ve sergi eserleri yaptılar.

Bechers’ın fotoğrafları, onlarca yıllık işbirlikleri boyunca, sanayi bölgelerini belgelemeye, belirli binaları izole etmeye ve bunları türe göre düzenlemeye, yan yana birden fazla örnek sergilemeye ya da perspektifle, bir yapının sekiz görüntüsünü sunmaya, etrafında dönmeye ve her 45 derecelik açıda bir fotoğraf çekmeye odaklandı.Siegerland’a odaklanarak, büyük ölçüde pratik nedenlerden dolayı, seyahat maliyetinden dolayı, Ruhr’a genişlemeden önce ve daha sonra uluslararası olarak Hollanda, Belçika, Lüksemburg, Kuzey Fransa ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki endüstriyel binalara bakarak başladılar.Bechers, projelerinin acil ve son derece önemli olduğunu düşünüyordu.Tatil yapmadılar, bunun yerine mevcut tüm zamanlarını fotoğraflarına adadılar.1966’da British Council’den İngiltere, İskoçya ve Galler’de fotoğraf çekmelerine izin veren bir hibe aldıklarında, iki yaşındaki oğulları Max ile ayaklarının dibinde çalıştılar.Sonraki on yıllar boyunca, Bechers, genellikle bu yapılar yıkılmadan hemen önce, çeşitli endüstriyel binaları belgeleyen siteleri ziyaret edecek ve tekrar ziyaret edecekti. Sık sık taşınabilir bir karanlık odaya sahip bir kamp aracında seyahat ettiler ve yoldayken üretkenliklerini en üst düzeye çıkardılar.

1960’larda Bernd ve Hilla Becher’in çalışmaları öncelikle endüstriyel ve mimari dergilerde yayınlandı.1967’de Münih’teki Neue Sammlung’daki sergilerinde vurgu, fotoğrafların kendisinden ziyade belgelenen binalara yapıldı.Bu sunum alanları, fotoğrafçılığın bir dokümantasyon aracı olarak kullanılmasına odaklanan Bechers’ın çalışmalarının amaçlarına uygundu. 1960’ların sonlarına doğru, Bechers, ilgilendikleri alanların daha kapsamlı bir kaydını sağlamak amacıyla endüstriyel manzaraları daha uzak bir perspektiften gösteren serilerle tip odaklı birçok serisine eşlik etmeye başladı.

Bernd ve Hilla Becher Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi Nedir ?

1969’da Bernd ve Hilla Becher’e Düsseldorf’taki Stadtische Kunsthalle’de kişisel bir sergi verildi.Eş zamanlı olarak Amerika Birleşik Devletleri’nden Minimalist sanat sergisine ev sahipliği yapan mekan, bu bağlamda görülen fotoğraflar yeni kitlelere sunuldu ve Kavramsal sanatçı olarak konumlandırılmalarına yol açtı.1970 Yılında fotoğrafları Modern Sanat Müzesi’nin simgesel gösteri Bilgilerine dahil edildi ve 1972’de çalışmaları Documenta 5 için seçildi ve Kavramsal sanat çevrelerindeki konumlarını sağlamlaştırdı.Ancak Bernd ve Hilla Becher, kendilerini belgesel fotoğrafçıları olarak görmeye ve konuşmaya devam ederek, amaçlarının algının doğası üzerine meditasyon yapmak yerine sanayi sitelerinin bir kaydını oluşturmak olduğu konusunda ısrar ettiler.

Çalışmaları, Kavramsal sanat hareketi içindeki diğerlerinden, belirli bir değer konusunu titiz kompozisyonlarla arşivlemeye çalışan fotoğraflara vurgu yapmasından farklıydı.Hilla Becher, 1974’te, eserlerinin sanat olup olmadığı sorusunun “çok ilginç olmadığını” iddia etti.” Bechers, sanat dünyası tarafından kucaklanmış olsalar bile, endüstrinin belgelerini tek fikirli bir şekilde takip ettiler.

Bununla birlikte, Bernd ve Hilla Becher’in çalışmaları Kavramsal sanatçılarınkiyle birlikte sergilenmeye devam etti ve bu terimi reddetmeleri tamamen yüz değerinden alınamaz. Fotoğrafik süreçleri hakkında konuşmak konusunda isteksiz olsalar da, görüntülerinde ve kendi mesleki eğitimlerinde belirgin olan beceri düzeyi, her bir görüntüyü ve her bir görüntü dizisini şekillendiren kararların sayısı göz önüne alındığında, bir fotoğrafın, sıklıkla iddia ettikleri gibi, gerçekten nesnel olamayacağının farkında olmaları gerektiğini gösterir.

İmajları organize Bechers’ ayrıca, yakından takip sistemleri ve genelde Kavramsal Sanat Merkezi bilgi iletimi andırıyor.Bechers, çalışmalarının yalnızca kişiliği veya duyguyu aktarmayan bir kayıt olduğunu savunarak, aşırı yorumlayıcı olan çalışmalarına yaklaşımlarından uzaklaştı, ancak başkalarının görüntüleri istedikleri şekilde görmekte özgür olduklarını savundu.Bu tutum, Bechers’ın kariyerinin paradokslarından birinden kaynaklandı.Çift, yazarın varlığını ve bireysel sanatçının vizyoner olduğu fikrini sevmiyordu, ancak başkalarının iddialarını azaltmak için böyle bir varlığı kullanmak gerekiyordu.

Bernd Becher 1976 yılında Düsseldorf Sanat Akademisi’nde Sanat Fotoğrafçılığı Kürsüsüne atandı ve okulun fotoğraf programını kurdu.Fotoğrafçılık gibi öğretmenlik de büyük ölçüde işbirlikçiydi.Bernd Becher bu görevi sürdürürken, Hilla Becher Akademide geçirdiği süre boyunca onunla birlikte çalıştı.Bu, çifte daha fazla istikrar sağladı ve çalışmalarının uluslararası alanda tanınmaya devam etmesini kolaylaştırdı. 1991’de çift Venedik Bienali’nde Altın Aslan kazandı.Bernd Becher 1996’da öğretmenlikten emekli oldu.Ancak Bernd ve Hilla Becher, Bernd Becher’in 2007’de ölümüne kadar Avrupa ve Kuzey Amerika’daki siteleri ziyaret ederek çalışmaya devam etti.

Çift, görevlerini sonsuz ve acil olarak görüyordu ve kocasının ölümü ile kendi ölümü arasındaki sekiz yıl içinde, 2015’te Hilla Becher, belgelemek için sanayi siteleri olmayan ülkelere gitti.

Bernd Becher ve üç asker öldü mirası önemli olduğunu, sanatçılar ve nesnellik, görüntüleri düzenlemek için bir araç olarak tip, değişen ortamlar için onların yaklaşımı ve gelişimi üzerinde durularak, onların şekillendirdiği edilerek fotoğrafçılar geniş bir yelpazede.Bechers’ın kendi çalışmaları 1920’lerin Weimar Yeni Nesnellik hareketinden büyük ölçüde etkilenmiş olsa da, öznelliğin hakim olduğu bir noktada öne çıkmaları, bu geleneği kendi nesillerine ve izleyen fotoğrafçılara aktarmada önemli bir rol oynadıkları anlamına geliyordu.Özellikle çalışmalarının yaygın olarak gösterildiği Amerika Birleşik Devletleri’nde. Stephen Shore, Lewis Baltz ve Robert Adams gibi fotoğrafçılar da dahil olmak üzere Yeni Topografya hareketindeki çağdaşları üzerindeki etkileri görülebilir.

Yeni Topografya fotoğrafçıları, idealize edilmiş görüntüler sunmak yerine, insan faaliyetinin doğal çevre üzerindeki etkisini kaydederek, romantizmden arınmış yerel mimarilerin ve manzaraların incelenmesine odaklandı. Ed Ruscha gibi bazıları, görüntülerini Bechers’ın yaptığı gibi türüne göre düzenledi.

Bechers’ın mirası, endüstriyel mimarinin kendisine yönelik tutumlarda da görülebilir.1970 Yılında Bernd ve Hilla Becher, fotoğrafladıkları yapıların korunması için aktif olarak kampanya yürütmeye başladılar ve görüntüleri endüstriyel formun daha geniş bir şekilde değerlendirilmesinde rol oynadı. Etkileri, çok sayıda endüstriyel binanın daha sonra korunmasında ve özellikle sanat dünyasının eski sanayi alanlarını Mass MoCA ve Tate Modern gibi müzeler için yer olarak benimsemesinde görülebilir.

Bernd ve Hilla Becher’in eğitimci olarak etkisi de yaygındır, 1970’lerde ve 1980’lerde Candida Höfer, Andreas Gursky, Thomas Struth ve Thomas Ruff da dahil olmak üzere onların altında çalışanlar bulunuyordu.Bu fotoğrafçılar, Bechers gibi, insan etkisinin şekillendirdiği manzaraları ve mekanları keşfederken bile insan varlığını en aza indirgeme eğilimindedir ve hatta alan derinliği ve nesnelliğe talip bakış açıları gibi belgesel teknikleri kullanırlar.Bu grup, Bechers sınıflarındaki çalışmalarının ortak kökenlerine atıfta bulunarak, şimdi Düsseldorf Fotoğraf Okulu olarak anılıyor.