Achille Lauro Kimdir ? 

Doğum:1887

Ölüm:1984 

Achille Lauro’nun Hayatı

Achille Lauro (1887-1984), II.Comandante (Komutan) zengin bir iş ve siyasi hayata sahipti.Okyanusa giden gemilerden oluşan filosu, 50 yıl boyunca dünyanın sularına yayıldı.İtalyan parlamentosunda milletvekili ve Napoli belediye başkanı ve siyasi patronuydu.

Achille Lauro’nun Hayatı

Achille Lauro’nun Biyografisi 

Achille Lauro, 16 Haziran 1887’de Piano di Sorrento’da (Napoli yakınlarında) denizci bir ailede dünyaya geldi. Gençken babası onu sahip olduğu yelkenli teknelerle transatlantik gezilere gönderdi.Achille 20 yaşındayken babası öldü ve onu aileden sorumlu annesi ve üç kızkardeşi üç yelkenli tekne ve büyük bir borç bıraktı.Hükümetin yelkenlilerine el koyduğu ve sonunda onları kaybettiği Birinci Dünya Savaşı’nın başlangıcına kadar çözücü kalmayı başardı.

Savaş sona erdiğinde, Achille Lauro parasız ve teknesizdi.Stratejisi, tüm personelinin birikimlerini kâr payı ve istihdam garantisi için yatırmasını sağlayarak sınırlı katılımlı (societa in accomandita) bir şirket yaratmaktı. Lauro’nun finansal başarısını getiren bu tür bir yatırımdı.Çalışanlarının girişimlerinin kârlarına katılmasını sağlayarak sendika sorunlarından kaçındı ve mümkün olan en yüksek verimliliği elde etti.

1923 ve 1928 yılları arasında, büyük denizcilik şirketleri teknelerini terk ederken, Lauro, etkin bir şekilde kullandığı tekneleri kiralamak suretiyle başka bir çare buldu.Bu teknelere, İngiltere’den güney İtalya’ya kömür ve Romanya’dan Rotterdam’a tahıllar olmak üzere her iki yönde de yükleme yapmayı başardı.Hizmet ve dakiklik ünü yayıldıkça iş hacmini arttırmakta sorun yaşamadı.Bu yolla elde ettiği karlarla filosunu genişletti ve 1930’larda Akdeniz havzasındaki en büyük özel filoya (ton olarak) sahip oldu.

İtalya’nın II Dünya Savaşı’na girişinde (20 Haziran 1940) Lauro’nun 300.000 tonun üzerinde 57 teknesi vardı, ancak ertesi gün tüm teknelerine savaş için yeniden el konuldu.Savaş çabalarını desteklediğinden, Mussolini ona tüm Napoliten gazetelerinin yüzde 50’sini verdi (önceden yüzde 100’ü Napoli Bankası aracılığıyla hükümete aitti).

Savaş sona erdiğinde, Müttefikler tarafından neredeyse iki yıl hapsedildi, ancak sonunda faşist işbirliğinden suçsuz bulundu.Diğerleri gibi, Birleşik Devletler hükümetinin piyasaya sürdüğü Liberty teknelerini satın almaya hazırdı. Avustralya ve Güney Amerika’ya büyük İtalyan göçü sırasında Lauro, İtalyan hükümetinin ücretini ödediği için minnettar olduğu binlerce göçmeni gemilerine doldurdu.

Bu aynı zamanda siyasete girmeyi seçtiği andı. Nerede olduğu umurunda değildi. Sol ve merkez partiler onu faşist bir işbirlikçi olarak reddettiğinde, Lauro çürüyen Monarşist Partiyi finanse etti ve yerel lideri oldu.Bu nedenle 1953’te Napoli belediye başkanı seçildi. O sırada Lauro aynı zamanda Avrupa’nın en büyük özel filosunun sahibiydi.

Sonraki beş yıl boyunca Lauro, zenginliği ve popülist siyasetiyle Roma’daki düzenin düşmanı olduğu kadar yerel halkın da kahramanı olmayı başardı. Ticari meselelerini belediye binasının işleriyle karıştırmaktan asla tereddüt etmedi.Mali kazançlar için değil, güç ve siyasi kazanç için.1958’de merkezi hükümet, faşist benzeri popülizmin yayılmasından ve merkezi hükümet kontrolünün kaybından korktu, Lauro yönetimini görevden aldı ve Napoli şehri için bir alıcı seçti.Lauro, 1960’da yeniden belediye başkanı seçildi, ancak 1961’de belediye meclisi tarafından reddedildi ve istifa etti.

1960’larda işler daha iyi hale gelirken ve Lauro filosunu genişletebilirken, Napoli’de bir daha asla mutlak siyasi gücü yeniden kazanamayacaktı.İşin dizginlerini, yanlış yönettiğini düşündüğü oğullarından aldı.Yarım asırlık eşinin vefatı üzerine 1973’te 35 yaşında müstakbel bir aktrist ile evlendi ve gazetelerinin geleceğini yeniden yapılandırmaya çalıştı.Achille Lauro sonuna kadar donanmanın en büyük efendisi, açgözlü bir ailenin ve ona hem hayranlık duyan hem de ondan nefret eden insanların komutanı olarak kaldı.