Bessie Smith Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 15 Nisan 1894, Chattanooga, Tennessee, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 26 Eylül 1937, Clarksdale, Mississippi, ABD

Bessie Smith’in Biyografisi

Bessie Smith (yaklaşık 1894-1937) “Mavilerin İmparatoriçesi” olarak adlandırıldı.Muhteşem sesi, dramatik hissi, diksiyon netliği (söylediklerinin tek kelimesini bile kaçırmazdınız) ve eşsiz zamanı ve anlatımı onu rakiplerinden farklı kıldı ve blues severlerin olduğu kadar caz severlerin de ilgisini çekti.

Chattanooga, Tennessee’de yoksulluk içinde doğan Bessie Smith, sokak köşelerinde para için şarkı söylemeye başladı ve sonunda zamanının en çok satan plak sanatçısı oldu.Yetersiz oyunculuk ve komedi becerileriyle pekiştirilen vokal tarzı o kadar büyüleyiciydi ki, ortaya çıktığında sık sık isyanlar patlak verdi.Tiyatroların dışındakiler içeri girmek için haykırdı; İçeridekiler, Smith’i daha fazla duymadan ayrılmayı reddettiler. İki kez Columbia Records’u iflastan kurtarmaya yardım etti.

Smith hakkındaki sayısız efsaneden biri, prototip blues şarkıcısı Ma Rainey tarafından eğitildiği (bazı versiyonlar kaçırıldığını iddia ediyor) ve Rainey’nin şovuyla turneye çıkmaya zorlandığıdır. Aslında Rainey, 1916’dan sonra, Smith’in çeşitli ozan ve çadır gösterilerinde bağımsız başarı elde etmesinden çok sonrasına kadar kendi şovuna sahip değildi.Ancak Rainey ve Smith birlikte çalıştılar ve 1912 gibi erken bir tarihte bir dostluk kurdular.Smith’in “Mother of the Blues” ile ilk ilişkisi sırasında vokal fikirleri özümsediğine şüphe yok.

Başlangıçta bir dansçı olarak işe alınan Smith, şarkıcı olarak becerilerini hızla parlattı ve genellikle ikisini birleştirerek komedi için doğal bir yetenek içinde dokudu.Başından beri, dinleyicileriyle iletişim genç şarkıcının ayırt edici özelliğiydi.Sesi dikkat çekiciydi, en büyük salonu yükseltmeden dolduruyor ve her dinleyiciye güzel, toprak tonlarında ulaşıyordu.Caz Halkında ,Dan Morgenstern gitarist Danny Barker’dan alıntı yaparak şunları söyledi: “Bessie Smith izlemek için harika bir fırsattı.İri yarı, güzel bir kadındı ve sahneye hakimdi.Devam ederken kafamı çevirmedim.Sadece Bessie’yi izledin. Benim gibi Güney’den gelen insanlar gibi herhangi bir kilise geçmişine sahip olsaydınız, onun yaptığı ile oradan gelen vaizlerin ve evangelistlerin yaptıkları ve insanları nasıl hareket ettirdikleri arasındaki benzerliği fark ederdiniz. hipnotizma.”

Mamie Smith (Bessie Smith ile hiçbir ilişkisi yok) 1920’de ilk vokal blues’u kaydettiğinde ve ilk ayda 100.000 kopya sattığında, plak yöneticileri yeni bir pazar keşfetti ve “yarış rekoru” doğdu.

Yalnızca Güney’e ve siyahların toplandığı Kuzey’in seçilmiş bölgelerine gönderilen bu siyahi sanatçıların kayıtları, kulaklarına blues sesleri oldukça doğal gelen beyaz Güneylilerden oluşan şaşırtıcı bir kesim olan hevesli bir dinleyici kitlesi buldu.Smith’in ilk etkili kayıt tarihi olan 16 Şubat 1923, “Down Hearted Blues” ve “Gulf Coast Blues” prodüksiyonlarını yaptı ve Clarence Williams’ın piyano eşliğinde yer aldı. Halk, altı ay içinde şaşırtıcı bir 780.000 kopya satın aldı.

Smith’in sözleşmesi, telif ücreti için herhangi bir hüküm olmaksızın, geçerli kayıt başına 125 dolar ödedi.Smith’in Columbia ile 1931 yılına kadar tüm kayıtlarını denetleyen Frank Walker, önce her biri 150$’dan 12 yeni kayıt için, ardından 200$’dan 12 yeni kayıt için yeni sözleşmeler imzaladı ve Smiths’in 160 başlıktan oluşan muhteşem kayıt kariyeri başarıyla başladı.1923’te devralmanın eşiğinde, Columbia büyük ölçüde Eddie Cantor, Ted Lewis, Bert Williams ve en çok satan sanatçısı Bessie Smith’in kayıtlarının satışı yoluyla toparlandı.Smith, kazancıyla 1925’te kendisi ve topluluğu için özel olarak tasarlanmış bir tren vagonu satın alabildi.

Smith, on yıllık kayıt kariyeri boyunca, cazın en ünlü isimlerinin yanı sıra en az bilinenleri de dahil olmak üzere çeşitli eşlikçilerle kayıt yaptı.Seçkinler arasında piyanistler Fred Longshaw, Porter Grainger ve Fletcher Henderson  saksofoncular Coleman Hawkins ve Sidney Bechet tromboncu Charlie Green; klarnetçiler Buster Bailey ve Don Redman; ve kornetçi Joe Smith.Belki de en empatik desteği Green ve Smith’ten geldi.Önekleri “The Yellow Dog Blues”, “Empty Bed Blues”, “Trombone Cholly”, “Lost Your Head Blues” ve “Young Woman’s” gibi şarkılarda bulunabilir.

Smith ve Louis Armstrong’un ilk işbirlikleri (1925’in muhteşem “St. Louis Blues” ve “Cold in Hand Blues”u) akustik kayıt döneminin sonu oldu. Smith’in elektrikle kaydedilen ilk tarafları 6 Mayıs 1925’te gerçekleşti.Armstrong’un öne çıkan diğer eserleri arasında “Careless Love Blues”, “Nashville Woman’s Blues” ve “I Ain’t Gonna Play No Second Fiddle” yer alıyor. Piyano devi James P. Johnson’ın eşlikçisi, 1927’de “Preachin’ the Blues” ve “Back Water Blues”un yanı sıra 1929’da “He’s Got Me Goin'”, “Worn Out Papa Blues” ve “You Don’t Understanding”de parıldadı. ”
Kayıtlarının popülaritesinden beslenen Smith’in tur tarihi programı arttı.Ana üssü Philadelphia, Pennsylvania’dan Detroit, Chicago, Washington, DC, Atlanta, Georgia ve New York City’ye seyahat ederken, her durakta hayran kalabalığı karşıladı.Kalabalığın coşkusunu kontrol etmek için ekstra polis norm haline geldi.Atraksiyon neydi? Eleştirmen ve organizatör  Hammond 1937’de şunları yazdı: “Bessie Smith, Amerikan cazının şimdiye kadar ürettiği en büyük sanatçıydı.Aslında, sanatının ‘caz’ teriminin sınırlarını aşmadığından emin değilim.Tüm kişiliğini müziğe yansıtabilen, tamamen entegre bir sanatçı olan ender varlıklardan biriydi.Sadece büyük bir duyguyla değil, aynı zamanda dinleyicinin derinliklerine nüfuz edebilen muazzam bir sesle de kutsanmıştı.”

Erken Cazda,Gunther Schuller, Smith’in vokal tarzının bileşenlerini şöyle sıraladı: “tüm en ince işlevlerinde dikkat çekici bir kulak ve tonlama kontrolü; mükemmel bir şekilde ortalanmış, doğal olarak üretilmiş bir ses (başlangıçta); kelime anlamına ve duyusal, neredeyse fiziksel olana karşı aşırı bir duyarlılık. , bir kelimenin hissi ve bununla ilgili olarak, mükemmel diksiyon ve şarkıcıların projeksiyon dediği şeydir.

Kesinlikle caz plaklarında diksiyona kendisi için değil, duygusal durumları iletmek için bir araç olarak değer veren ilk şarkıcıydı.Belki daha da fazlası.Perde kontrolü dikkat çekiciydi.Bunu o kadar kolay ve doğal bir şekilde ele aldı ki, insan doğal olarak kabul etmeye yatkındı.

Ticari başarısına rağmen, Smith’in kişisel hayatı asla blues temasından uzaklaşmadı.Jack Gee ile evliliği fırtınalıydı, 1926’da Jack Gee, Jr. adında bir erkek çocuk evlat edinmelerine rağmen sık sık kavgalar ve ayrılıklarla noktalandı.Evlilikleri 1929’da acı bir ayrılıkla sona erdi.Gee daha sonra çocuğu bir yatılı evden diğerine taşıyarak Smith’ten yıllarca uzak tutmaya çalıştı.Smith ayrıca likörle savaştı.Uzun süre içki içmekten uzak durabilmesine rağmen, Smith genellikle topluluğu ve ailesi arasında kötü bir üne sahip olan abur cuburlara düşkündü. Samimi arkadaşları tarafından eşit derecede iyi bilinen bir şey, Smith’in biseksüel karışıklığıydı.

Smith’in bir kayıt sanatçısı olarak popülaritesi, üç çatallı radyo, konuşan resimler ve Büyük Buhran’ın tüm kayıt endüstrisini kritik listeye soktuğu 1929 civarında zirveye ulaştı.Kişisel görünümleri hızlı bir tempoda devam etse de, talep edebileceği fiyat düştü.Çok sevdiği vagonunu satmak zorunda kaldı ve oynadığı küçük kasabalarda genel kalite ve tesislerin bir yük olduğu tiyatrolar vardı.Yine de 1929’da iki makaralı bir film olan St. Louis Blues’da rol aldı.

Smith’in New York’un ünlü 52. Caddesi’ndeki tek görünümü, 1936 yılının Şubat ayında, soğuk bir Pazar öğleden sonra, Bunny Berigan, Joe Bushkin ve grubun diğer düzenli üyeleri tarafından desteklendiği Ünlü Kapı’da geldi.O gün şarkı söylemesinin etkisi, yarım yüzyıldan fazla bir süredir mevcut olanlarla birlikte kaldı.Mildred Bailey’nin Smith’in performansını izlemeyi akıllıca reddettiği gerçeğinden çok şey yapıldı.Ayrıca, o tek öğleden sonraki performans, popüler salıncak sanatçıları ile diğer olası Smith görünümlerine yol açtı.John Hammond, Smith ve Count Basie grubunun üyelerinin çalıştığı 1937 tarihli bir kayıt tarihini iddia etti.Lionel Hampton, Goodman’ın Smith ile kayıt yapma hevesini hatırladı ve başka bir film planlandı.1937 yazı yaklaşırken Smith’in zayıf yılları sona eriyordu.Kayıt endüstrisi’ Benny Goodman’ın grubunun başarısının öncülüğünde, erken Swing Era’nın çılgınlığıyla yeniden canlandı. Smith, repertuarında uyum sağlayabildiğini kanıtlamıştı ve kesinlikle en iyileriyle sallanabiliyordu.Dahası, blues şarkı söylemek popüler zevkte bir canlanma yaşıyordu.Smith’in kişisel hayatı bile, arkadaşı Richard Morgan’ın istikrarlı ve sevgi dolu etkisiyle yükselişteydi.

26 Eylül 1937 sabahı, Smith ve Morgan bir Memphis performansından ertesi günkü gösteri için Darling, Mississippi’ye gidiyorlardı.Clarksdale, Mississippi yakınlarında, arabaları Smith için ölümcül bir kazaya karıştı.Daha sonra, Smith’in beyaz bir hastane onu kabul etmeyi reddettiği için kan kaybından öldüğüne dair kalıcı bir söylenti ortaya çıktı.Efsane, John Hammond tarafından yazılan 1937 tarihli bir Down Beat hikayesinden kaynaklandı ve Edward Albee’nin 1960 oyunu The Death of Bessie Smith tarafından sürdürüldü.Smith’in ölümünden otuz beş yıl sonra, yazar Chris Albertson sonunda söylentiyi dağıttı. Albertson, 1970 Columbia’da Smith’in tüm yapıtlarının yeniden yayınlanmasına eşlik eden kitapçığıyla Grammy ödülü kazandı.Columbia’nın ikinci büyük yeniden düzenleme projesi.Daha derin araştırmaları, beğenilen 1972 biyografisi Bessie ile sonuçlandı.

Albertson, Smith’in cenazesini şöyle anlattı: “4 Ekim 1937 Pazartesi günü Philadelphia, tarihinin en muhteşem cenaze törenlerinden birine tanık oldu. Önceki on yılın siyahi bir süperstarı olan Bessie Smith, karanlık bir Mississippi yolunda ölümcül şekilde yaralandı. sekiz gün önce hiç olmadığı kadar yıldıza yakışır bir uğurlandı.Ölümü siyah topluluğa ulaştığında, ceset, tahmin edilen on kişiyi daha kolay barındıracak taşınmak zorunda kaldı.3 Ekim Pazar günü cenaze arabasının önünden geçen binlerce hayranı vardı.Dışarıdaki kalabalık şimdi yedi bin kişilikti ve polisler onu tutmakta zorlanıyorlardı.Bessie’yi daha iyi günlerinde tanıyanlar için manzara tanıdıktı. “