Bernard Berelson Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Sosyolog

Doğum tarihi: 2 Haziran 1912, Spokane, Washington, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Eylül 1979, Sleepy Hollow, New York, ABD

Bernard Berelson Biyografisi

Amerikalı bir davranış bilimci olan Bernard Berelson (1912-1979), iletişim araştırmaları, oylama çalışmaları ve nüfus politikası alanlarında büyük katkılarda bulundu.Neredeyse “davranış bilimleri” terimini yarattı ve Stanford, California’daki Davranış Bilimlerinde İleri Araştırma Merkezi’nin kurulmasından başlıca sorumlu oldu.

Berelson, 2 Haziran 1912’de Spokane, Washington’da doğdu.1934’te Whitman Koleji’nden AB, 1936’da BS ve 1937’de Washington Üniversitesi’nden MA ve doktora derecesi aldı.1941’de Chicago Üniversitesi’nden mezun oldu.

Lisansüstü dereceleri hem kütüphane bilimi alanındaydı ve 1951’de Ford Vakfı’nın kadrosuna katılana kadar Chicago Üniversitesi’nde kütüphane bilimi profesörü ve Lisansüstü Kütüphane Okulu’nda dekan olarak görev yaptı.

İkinci Dünya Savaşı sırasında Berelson, Washington’da, o zamanlar Savaş Enformasyon Ofisi’ne (OWI) bağlı olan Yabancı Yayın İstihbarat Servisi’nde (FBIS) Alman fikir ve moral analisti olarak çalıştı.1944’te Columbia Üniversitesi Uygulamalı Sosyal Araştırmalar Bürosu’nda proje direktörü oldu ve ardından kurucusu Paul F. Lazarsfeld tarafından yönetildi.Büroda, 1940 başkanlık seçimleriyle ilgili ünlü Erie County panel çalışmasının analizine katıldı ve Halkın Seçimi’nin ortak yazarıydı.(Paul F. Lazarsfeld ve Hazel Gaudet ile, 1944). Berelson’ın kariyerinin bu aşamasının diğer projeleri, kamuoyu ve iletişim konusunda bir okuyucu (Morror Janowitz, 1950 ile düzenlendi) ve içerik analizi üzerine bir metindi (1952). Bütün bir nesil yüksek lisans öğrencisi bu iki kitabı okudu ve bugün hala kullanılıyorlar.

1951’de Berelson, Pasadena, California’daki Ford Vakfı’nın kadrosuna, davranış bilimlerinde programı haline gelen şeyin yöneticisi olarak katıldı. “Davranış bilimleri” terimi genel kullanıma ilk kez bu yıllarda girmiştir; Berelson icat etmedi ama popülerleştirmek için çok şey yaptı. 1952’de Ford Vakfı, Berelson’ın rehberliğinde, Stanford, California’da, gelişen bir entelektüel kurum ve girişiminin bir anıtı olan Davranış Bilimlerinde İleri Araştırmalar Merkezi’ni kurdu.

Ford Vakfı’ndaki yıllarında Berelson, Uygulamalı Sosyal Araştırmalar Bürosu’nun 1948 genel seçimlerinden elde edilen anket verilerinin analizine katıldı.Daha önce New York, Elmira nüfusunun bu panel çalışması için saha direktörü olarak görev yapmıştı ve Voting: A Study of Opinion Formation in a Presidential Campaign’in (1954) kıdemli yazarı oldu.Oylamanın analizi ve yazımında yer almanın yanı sıra ,Berelson, cildin önemli bir ekini oluşturan oylama çalışmalarından elde edilen bulguların envanterini derledi ve demokrasi için oy verme sürecinin anlamı üzerine etkili bir bölüm yazdı.Bu bölümde birçok seçmenin ne kadar niteliksiz olduğunu, siyasi gerçekliği ne kadar yanlış algıladıklarını ve alakasız toplumsal etkilere ne sıklıkla tepki verdiklerini gözden geçirdi.Ancak umutsuzluk yerine, bu yüzeysel temelli oyların toplamında demokratik toplum için derin bir anlam buldu.Bir seçim sisteminin, “toplumun kesimleri arasındaki topyekün siyasi savaş ile o toplumun grup çıkarlarına karşı tam bir siyasi kayıtsızlık” arasında bir denge kurması gerektiğini kaydetti.

1961’de Nüfus Konseyi, Berelson’dan New York’taki merkezinde yeni bir iletişim araştırma programını yönetmesini istedi.Konseyde Berelson kısa sürede sağduyusu, iyi mizahı ve meydan okuyan zihni için vazgeçilmez oldu.1963’te başkan yardımcılığına atandı.1968’de cumhurbaşkanı oldu ve 1974’e kadar görev yaptı.1974’ten ölümüne kadar fahri başkan ve kıdemli bir adamdı.Bir politika yapıcı, bir vakıf yöneticisi ve uluslararası nüfus alanında kıdemli bir devlet adamı olarak son derece saygın ve son derece başarılıydı.

Hem kişisel hem de profesyonel tarzıyla Berelson, örgütlü, hedefe yönelik ve araştırma ya da politikayla ilgili görünmüyorsa teoriye karşı sabırsızdı. Öğrendiklerini hafife aldı, ancak meslektaşlarının çoğu, birlikte çalıştıkları en zeki insan olduğunu düşündü.Kendisini davranışsal bir bilim adamı olmaktan çok bir kütüphaneci, bir eğitimci veya bir vakıf yöneticisi olarak tanımladı, ancak sosyal ve davranış bilimlerinde 12 kitap yazdı veya editörlüğünü yaptı ve her biri doğrudan, jargon içermeyen bir şekilde yazılmış yaklaşık 90 makale yayımladı. Tartışılmaz bir tarzdı.O, çalışmalarının etik ve değersel sonuçlarıyla ilgilenen sosyal bilimcilerin ön saflarında yer aldı ve Üçüncü Dünya’daki yaşam kalitesini iyileştirmeye yönelik tüm girişimlerin doğasında bulunan etik karmaşıklıklarla mücadele etti.Açıklayıcı bir şekilde, son yayını, hükümetin doğurganlığı etkileme çabalarıyla ilgili etik konular hakkında uzun bir makaleydi.Dünya, hükümetlerin deneklerinin doğurganlık davranışlarını etkilemeye yönelik son girişimlerini görmedi ve Berelson’un bu alandaki insancıl eylem ve araştırma rehberliği önümüzdeki on yıllar boyunca hissedilecek.

Berelson’ın kariyeri, birçok yönden Amerika Birleşik Devletleri’ndeki davranış bilimlerinin entelektüel babası olan bir bilim adamının ampirik davranışçılığa yönelmesinin, politikalara ve programlara yönelik bir yönelimle (yani, dünya) ya da bilginin dikkatli bir şekilde kullanılması gereken ahlaki bir konuma doğru ileriemedir.Ayrıca hayatı etkilenen insanların haklarına da büyük saygı gösterdi.