Benjamin Peirce Kimdir?

Matematikçi

Doğum tarihi: 4 Nisan 1809, Salem, Massachusetts, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 6 Ekim 1880, Cambridge, Massachusetts, ABD

Benjamin Peirce Biyografi

Matematikçi, fizikçi ve astronom Benjamin Peirce (1809-1880) “Amerikan matematiğinin babası” olarak anılır. Kendisini ABD Sahil Araştırması’nın şefi olarak ayırt etti. Peirce, 1833’ten ölümüne kadar Harvard Koleji’nde profesördü ve gözlemevinin kurulmasına katkıda bulundu.

Peirce, bir dizi uzun ve karmaşık matematiksel denklem kullanarak Neptün gezegeninin tam yerini ve yolunu hesapladığı için hatırlanır. Ayrıca birçok kuyruklu yıldızın yollarını takip etti ve hesapladı ve Amerika Birleşik Devletleri hükümeti için ayın evrelerini çizdi. 1850’de Satürn’ün halkalarının keşfinden kısa bir süre sonra, halkaların olası bileşimine ilişkin değerlendirmesini hesapladı ve yayınladı. Peirce’in çalışmaları ve pratik matematik üzerine yazıları astronomi, mekanik ve jeoloji alanlarına kadar uzandı. Teorik matematik alanına yaptığı katkılar, hiperkarmaşık sayı teorisi üzerine yorumları içeriyordu.

Benjamin Peirce, 4 Nisan 1809’da Massachusetts, Salem’de doğdu. Benjamin Peirce ve eski Lydia Ropes Nichols’ın üçüncü çocuğuydu ve uzun bir Püriten soyundan geliyordu. Peirce ailesi, İngiltere’nin Norfolk İlçesinden, 1634 civarında Watertown, Massachusetts’e geldi. Peirce’ler zanaatkarlar, dokumacılar, dükkan sahipleri, çiftçiler ve Doğu Hindistan tüccarlarıydı. Yaşlı Benjamin Peirce bir eyalet yasa koyucusu olarak görev yaptı ve daha sonra Harvard’daki personele seçkin bir kütüphaneci olarak katıldı.

Peirce, Salem Özel Gramer Okulu’na gitti. Orada oğlu Peirce ile okula giden matematikçi ve bilim adamı Nathaniel Bowditch’in etkisi altına girdi. Bowditch, Peirce’e PS Laplace’ın astronomi incelemesi Traite de Mecanique Celeste’nin ( Celestial Mechanics ) İngilizce çevirisinin kanıtlarını okumasına izin verdi . Çeviri, Peirce 1829’da Harvard’dan mezun olurken yayınlandı. 1839’a kadar Peirce, Bowditch çevirisinin gözden geçirilmesine ve iyileştirilmesine katkıda bulundu. Peirce, Bowditch ile ömür boyu süren bir profesyonel ilişkiye sahipti ve daha sonra Peirce’in analitik mekanik üzerine yazdığı ve ona “Amerikan geometrisinin babası” adını verdiği bir incelemenin girişinde Bowditch’e saygılarını sundu.

Harvard’dan mezun olduktan sonra Peirce, Northampton, Massachusetts’teki Round Hill Okulu’nun öğretim kadrosuna katıldı. Round Hill’de iki yıl geçirdikten sonra Peirce, başlangıçta matematik öğretmeni olarak Harvard’daki fakülteye katıldı. 1833’te Harvard’da matematik ve astronomi profesörü oldu ve 1842’de kolejde Perkins profesörü oldu.

Peirce’in zihni o kadar karmaşıktı ki, en yetkin matematikçiler dışında herkesin onun çalışmalarının çoğunu anlaması zordu. Zihinsel süreçlerinin hızı, çalışmalarını kalem ve kağıtla tutarlı bir şekilde tanımlamasını zorlaştırdı. Dersleri birçok öğrencinin takip edemeyeceği kadar ileri düzeydeydi. Onun konuştuğunu duyan öğrenciler sık ​​sık onun matematik disiplinine olan bağlılığından korktuklarını söylediler.

Harvard’daki görev süresi boyunca, Peirce çeşitli matematik metinleri yayınladı. Bunlar arasında 1835’te Düzlem Trigonometri , 1836’da Küresel Trigonometri ve 1837’de Düzlem ve Katı Geometri vardı. 1836’da Ses Üzerine İnceleme’yi yayınladı . 1840’ta düzlem geometrisi üzerine başka bir metin yayınladı, ardından 1841’de mekanik; 1846’da ikinci bir cilt izledi.

Peirce, 1839’da Harvard Koleji Gözlemevi’nin kurulmasında etkili oldu. Mart 1843’te bir kuyruklu yıldız gözlemlediğinde, gözlemevinde 15 inçlik bir teleskop almak için yoğun bir çabaya öncülük etti. Teleskop 1847’de kuruldu ve Peirce’in gök olaylarını incelemesi için daha iyi bir fırsat sağladı. Teleskop, o yıl Neptün gezegeninin keşfinde ve yolunun hesaplanmasında etkili oldu. Amerikan Almanak’ın matematik editörü olarak Peirce, almanak’ın 1847 baskısında kuyruklu yıldızların bilinen yörüngeleriyle ilgili hesaplamalarını ve gözlemlerini yayınladı.

1840 civarında, küçük ama önemli bir Amerikan bilim adamı ve matematikçi kadrosu, bilimde ulusal kalkınma için destek ve finansman aramak üzere bir araya geldi. Grup alaycı bir şekilde Lazzaroni veya dilenciler olarak biliniyordu. Müthiş bir Avrupa bilim topluluğuyla yakın bağları vardı. Peirce, sonunda Amerikan Bilimin İlerlemesi Derneği’nin çekirdeği haline gelen Lazzaroni ile aynı hizaya geldi. Dernek, önde gelen sanayicilerden siyasi destek ve bilimsel ilerleme için destek istedi.

1843’te Lazzaroni’nin kendi kendini yöneten lideri Alexander Dallas Bache, ABD Sahil Araştırması’nın ikinci şefi oldu. 1807’de yetkilendirilen Sahil Araştırması, ABD Hükümeti tarafından kurulan ilk bilimsel ajanstı. Lazzaroni’nin etkisi altında, Sahil Araştırması Amerika Birleşik Devletleri’ndeki bilimsel hareketi teşvik etti. 1852’de, başkomiser Bache’nin isteği üzerine Peirce, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çeşitli yerlerin boylamlarını hesapladı.

Peirce ve eğitim ve bilim topluluklarındaki meslektaşları, Kongre’yi Amerikan Efemeris ve Denizcilik Almanak’ının yayınlanması için fon sağlamaya ikna etti. 1849’da Washington DC’de yayın için bir büro kuruldu ve proje, Peirce’in matematik danışmanı olarak Harvard Koleji’ne devredildi. Peirce tarafından hesaplanan ay tabloları 1853’te yayınlandı ve 1883’e kadar ayın evrelerini açıkladı.

1840’larda Peirce, Harvard Koleji’ndeki bilim tesisinin genişletilmesi için lobi yapmak üzere eski Harvard öğrencilerinden Benjamin Apthorp Gould ve İsviçreli doğa bilimci Louis Agassiz ile bir araya geldi. 1847’de Harvard’ın Lawrence Bilim Okulu’nun açılmasında etkili oldular. Peirce, o yıllardaki yüksek görünürlük projeleriyle Harvard’a dayalı bir bilimsel etki alanının gelişmesine önemli ölçüde katkıda bulundu.

1863’te Peirce ve Amerikan Bilimin İlerlemesi Derneği, Kongre’nin Ulusal Bilimler Akademisi’ni kurmasına yardımcı oldu. Peirce, 50 tüzük üyesi arasındaydı. Organizasyon komitesi üyesiydi ve akademinin matematik ve fizik gruplarının başkanlığını yaptı.

1867’de Peirce, Amerikan Ephemeris bürosunun danışmanı olarak görevinden ayrıldı ve ABD Sahil Araştırması’nın şefi oldu. Sahil Araştırması ile üç yıllık ilişkisi, en önemli katkılarından biri olarak kabul edilir. Peirce yönetimindeki Anket tarafından üstlenilen geniş kapsamlı projeler arasında, Rusya’dan yeni satın alınan Alaska’nın araştırılması vardı. Peirce ayrıca güneş tutulmalarını gözlemlemek için dünya çapında temsilciler gönderdi.

Uzun hesaplamalar yapma ve karmaşık geometrik kavramları anlama konusundaki olağanüstü yetkinliği nedeniyle Peirce, uzaydaki nesneler hakkında birçok hesaplama yaptı. 1847’de kuyruklu yıldızların bilinen yörüngelerini içeren bir çalışma yayınladı. Aynı yıl, 1846’da keşfedilen Neptün’ün kesin konumunu, yörüngesini ve ağırlığını belirlemek için bir dizi genişletilmiş hesaplama yaptı.

1850’de Satürn’ün çevresinde halkalar keşfedildi ve bu halkaların bileşimi hakkında birçok spekülasyona yol açtı. Halkaları keşfeden Harvard Koleji Gözlemevi’nden George Phillips Bond, bunların akışkan olabileceğini öne sürdü. Peirce bu teoriye karşı çıktı ve onu çürütmek için kapsamlı bir formüller dizisi ortaya koydu. 1851’de halkaların doğasının ilk analizini yayınladı. 1866’da , Ulusal Bilimler Akademisi Anılarında halkalar için formüllerini yayınladı.

1852’de Peirce, Peirce’in kriteri olarak bilinen olasılığa ilişkin bir hipotez tanımladı. Önerdiği önerme nihayetinde çürütülse de, olasılık hakkında olağanüstü miktarda ayrıntılı hesaplama yaptı. 31 Aralık 1858 tarihli Astronomik Dergisi’nde, kuyruklu yıldızların hiperbolik yörüngesini detaylandıran bir teori yayınladı.Bowditch’e adadığı Analitik Mekanik Sistemi, 20. yüzyılda kesin olarak kabul edildi.

Peirce geniş çapta ders verdi ve derslerinde rutin olarak yeni kavramları tanıttı. Ulusal Bilimler Akademisi’ne sunduğu “Linear Associative Cebir” adlı 1870 tarihli bir sunumunda, idempotent ve nilpotent terimlerini tanıttı. İlki, iki veya daha büyük bir kuvvetle hesaplandığında kendisine yaklaşan bir sayıyı tanımlar ve ikincisi, sıfıra yaklaşan bir sayıyı belirtir. Daha sonra, çokça alıntılanan ifadesini içeren konuşmayı kendi kendine yayınladı: “Matematik, gerekli sonuçları çıkaran bilimdir.” Ayrıca, sıfıra bölünen sıfırın hesaplanamaz denklemini tanımlamak için “belirsiz biçim” ifadesini icat etti.

Peirce, 10 Haziran 1880’de Cambridge, Massachusetts’te öldü. Son önemli eseri, Fizik Bilimlerinde İdeallik, ölümünden sonra 1881’de yayınlandı. Bu, 1879’un başlarında verdiği bir dersin metniydi.

Peirce’in kuyruklu yıldızların tekrarı ve ayın evreleri gibi fenomenleri doğru bir şekilde tahmin etmek için matematiksel hesaplamaları kullanması, bilgisinin pratikliğini gösterdi. Kapsamlı hesaplamalarını, bir hesap makinesi veya bilgisayar bir yana, bir toplama makinesinin rahatlığı olmadan gerçekleştirdi.

Peirce, 23 Temmuz 1833’te Sarah Hunt Mills ile evlendi. Birlikte beş çocukları oldu: 1834 doğumlu James Mills; 1839 doğumlu Charles Sanders; 1844 doğumlu Benjamin Mills; 1845 doğumlu Helen Huntington; ve 1849 doğumlu Herbert Henry Davis. Çocuklar, babaları gibi, önde gelen vatandaşlar haline geldiler: sırasıyla bir Harvard profesörü, Harvard’da tanınmış bir bilim adamı ve filozof, bir maden mühendisi, bir emlakçının karısı ve bir yabancı diplomat.