Arnoldo da Brescia Kimdir ?

Arnold of Brescia

Doğum tarihi: 1090, Brescia, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 18 Haziran 1155, Roma, İtalya

Brescia’lı Arnoldo’nun Biyografisi

İtalyan dini reformcu Brescia’lı Arnold (yaklaşık 1100-1155) mutlak yoksulluk doktrini vaaz eden kişidir.Kilise’yi ekonomik ve politik gücü terk etmeye çağırmıştır.

Arnold Brescia’da doğdu ve gençliği hakkında çok az şey biliniyor. Düzenli ve daha sonra Brescia’daki manastırdan önce bir Augustinerinnen kanonu oldu. İlk olarak, Brescia’nın siyasi hükümdarı Piskopos Manfred’e karşı isyanda kendisini Kilise’nin şiddetli bir eleştirmen olarak tanımladı. Bu vesileyle Arnold, açık sözlü bir şekilde, dini dünyeviliğin ve yozlaşmanın tüm biçimlerine saldırdı. Piskopos tarafından Papa II. Masum’a ayrılıkçı olmakla suçlanan Arnold, reform önerilerinin kendisini İtalya’dan sürgün eden İkinci Lateran Konseyi (1139) tarafından kınandığı açıklandı.

Arnold, Clairvaux’lu Bernard ile Peter Abelard arasındaki çatışmaya dahil olduğu Fransa’ya gitti. Burada Peter Abelard’ın tarafını tuttu ve büyük bir ihtimalle muhtemelen onun öğrencisi oldu. 1140’ta Sens Konseyi, Abelard ve Arnold’u doktrin hatası nedeniyle mahkum etti.Ancak Abelard bu karara boyun eğdi.Ama Arnold bu durumu kabul etmedi. Paris’e gitti ve burada din adamlarının yolsuzluğuna yönelik saldırılarını sürdürdüğü bir okul açtı. Ayrıca, Arnold’un Fransa’dan sınır dışı edilmesini ayarlayarak misilleme yapan Bernard’a karşı polemiklerine devam etti.

İsviçre ve Bohemya’da kısa bir süre kaldıktan sonra, Arnold 1145’te Roma’ya geldi ve Kilise ile uzlaşmak ve Papa III. Eugenius’a itaat sözü verdi. Ancak Roma, siyasi istikrarsızlıkla kaynıyordu. Masum II, 1143’te bir cumhuriyet hükümetinin kurulmasını çevreleyen krizin ortasında öldü ve halefi II. Lucius, cumhuriyetçilere karşı bir kuvvete liderlik ederken öldürüldü. Eugenius III, yeni cumhuriyet rejimiyle bir ateşkes kurmuştu, ancak bunun kısa ömürlü olduğu kanıtlandı.1146’da kaçmak zorunda kaldı. Papalık karşıtı bu kargaşanın ortasında, Arnold’un Kilise otoritesine boyun eğme niyeti buharlaştı ve vaaz vermeye başladı.Din adamlarının yolsuzluğuna ve papalık siyasetine son verilmesi ve Kiliseye tam bir reform için çağrıda bulundu. Kendisi bir münzevi olan Arnold, mutlak yoksulluk doktrini vaaz etti. Arnold’a göre, müjde, tüm dünyevi malların sıradan insanlara ve prenslere ait olduğunu ama asla Hıristiyanlara ait olmadığını öğretti. Bu nedenle, mülk sahibi olan din adamlarının Ayinleri yerine getirme gücünün olmadığını ima etti.Kilise’nin amansız düşmanlığını üzerine çeken sapkın bir ima. 15 Temmuz 1148’de aforoz edildi.

Yine de Arnold’un vaazı öğrenciler, alt din adamları ve daha yoksul sınıflar arasında çok etkili olduğu kanıtlandı. Güçlü iradeli ve karizmatik bir şahsiyet olarak o kadar geniş bir taraftar kitlesi edindi ki hareketi siyasi bir önem kazandı. Arnold’un kaderi cumhuriyetin kaderine bağlıydı; ondan siyasi koruma  alındı.Ona bilgisini, belagatını ve takipçiliğini verdi. Bu evanjelik ve cumhuriyetçi hareketi kontrol etmek için 1154’te III. Eugenius’un yerine geçen Papa IV. Adrian, Alman kralı I. Friedrich (Barbarossa) ile ittifak kurdu. Frederick 1155’te Roma’yı zorla aldığında, cumhuriyetçi parti yok edildi ve Arnold siyasi bir isyancı olarak ele geçirildi. Laik yetkililer tarafından idam edildi ve külleri, kalıntılar olarak saygı görmelerini önlemek için Tiber’e atıldı.

Ancak Arnold’un kariyeri, bir siyasi ajitatör veya devrimci olmaktan çok dini bir reformcuydu. Cumhuriyetçilik üzerindeki etkisi önemsizdi, ancak ahlaki ve dini öğretileri İtalya’ya ve oradan diğer ülkelere yayıldı ve 13. ve 14. yüzyıllarda çeşitli laik ve evanjelik hareketler tarafından ele alındı.