Anne Robert Jacques Turgot Kimdir ?

Doğum tarihi: 10 Mayıs 1727, Paris, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 18 Mart 1781, Paris, Fransa

Anne Robert Jacques Turgot Biyografi

Fransız iktisatçı Anne Robert Jacques Turgot, Baron de I’Aulne (1721-1781), XVI.Louis’in altında kontrolcü generaldi. Eski Rejimi reforme etme çabaları, Kral’ın ayrıcalıklı sınıfların muhalefetine karşı onu desteklememesiyle engellendi.

Başlangıçta ARJ Turgot Kiliseye girmeyi planladı, ancak dini göreviyle ilgili şüpheler yaşadı ve kamu kariyerine döndü.Bir dizi yasal görevde bulunduktan sonra, uygulamada olduğu gibi, genellikle bir ilçenin baş yöneticisi olarak atanmaya yol açan bir istek şefi ofisini satın aldı.Ancak Turgot’un çıkarları yasa ve yönetimin ötesine geçti. Filozofların bir arkadaşıydı ve Paris’in entelektüel salonlarını ziyaret etti. 1760’ta Voltaire’i ziyaret etti, ardından sürgünde Encyclopedie’ye makaleler yazdı, hoşgörü üzerine bir deneme yazdı ve hiçbir zaman tamamlamadığı, insanın ilerlemesinin iddialı bir tarihini planladı.

Bununla birlikte, Turgot özellikle ekonomiyle ilgileniyordu ve büyük İngiliz iktisatçı Adam Smith’i ve Fizyokrat okulun kurucusu François Quesnay’i tanıyordu.Hükümetin ekonomiye müdahalesine olan güvensizliklerini ve serbest ticarete olan inançlarını paylaştı, ancak ticaret ve sanayinin üretken olmadığı halde yalnızca tarımın üretken olduğu fizyokrat görüşüne katılmadı.

1761’de Kral , fakir ve geri bir bölge olan Limoges’in generalite (bölgesi) yöneticisi olarak Turgot’u seçti.Turgot, Limoges’te geçirdiği 13 yıl boyunca, yerel muhalefete ve merkezi hükümetin gönülsüz desteğine rağmen, bölgesinde yaygın bir reform yapmaya çalıştı. Tarihçiler onun ne kadar başarılı olduğu konusunda aynı fikirde değiller.Vergi listelerini güncel hale getirdi ve daha adil bir vergi toplama yöntemi getirmeye çalıştı.Anlayışı kaldırdı(köylüler tarafından yollarda zorunlu çalıştırma) ve bunun yerine bir vergi konuldu. Serbest ticarete olan inancıyla tutarlı olarak, kıtlık döneminde Fransa’da tahılın serbest dolaşımına izin veren yasaları yürürlükten kaldırma baskısına direndi ve tahıl hareketine karşı isyanları bastırdı.Aynı zamanda, kısmen toprak sahiplerini katkıda bulunmaya zorladığı fonlarla finanse ettiği işsizlere iş sağlamak için atölyeler açtı.Tarım toplumu gibi yöntemlerle tarımın gelişmesini teşvik etti.Turgot, Limoges’deyken ekonomi okumaya da devam etti ve 1766’da konuyla ilgili en önemli teorik çalışması olan Reflections on the Formation and Distribution of Wealth’i, fikirleri Adam Smith’in 1776’daki klasik çalışmasını öngören bir kitap yayınladı.

Temmuz 1774’te Turgot, donanma sekreteri ve sonraki ay maliye genel kontrolörü (aslında başbakan) olarak atandı.Turgot, hükümetin ve toplumun temel reformlarına ihtiyaç olduğunu görmesine rağmen, temkinli ilerlemesi gerektiğini de kabul etti.Temel reformlar yalnızca maliyetli olmakla kalmayacak, ayrıca ayrıcalıklı sınıfların muhalefetini uyandıracağı kesin olacaktır.Bu nedenle, ilk çabaları mütevazı reformları ve gereksiz pozisyonların ortadan kaldırılması ve saray mensuplarına yardım gibi önlemlerle hükümet harcamalarının azaltılmasını vurguladı. Ancak bu tür küçük reformlar bile ayrıcalıklıların ve çıkarları da olumsuz etkilenmiş finansörlerin muhalefetini uyandırdı.

Dahası, kilise adamları bu felsefe dostundan şüpheleniyorlardı.”Ayinlere katılmadı” ve Protestanlara karşı hoşgörüyü desteklediğinden şüphelenildi.

Ocak 1776’da Turgot, Kral’a önceki küçük reformlarının ve ekonomilerinin ötesine geçen ünlü Altı Fermanını sundu.En çok tartışılan iki ferman, biri loncaların tekelini sona erdiren ve diğeri Turgot angaryasını kaldıran ve “kamu yollarının yararlı olduğu toprak sahiplerinden” vergi alınacağını ima eden iki fermandı. Altı Ferman artık Turgot’un tüm muhaliflerinin hedefi haline geldi.Din adamları, soylular, kraliçe, Marie Antoinette, hepsi onun görevden alınması için yaygara kopardı ve komplo kurdu.Hatta Turgot’nun XVI.Louis hakkında saldırgan sözler söylediği bir yazışma bile yaptılar.Önceleri, “Sadece Mösyö Turgot ve ben halkı gerçekten seviyorum” dediği bakanını destekleyen ikincisi, üzerindeki baskılara direnemedi ve Mayıs 1776’da Turgot’tan istifasını istedi. Turgot’un görevden alınması, monarşiyi içeriden reforme etmeye yönelik son girişimin başarısızlığına işaret ediyordu.XVI.Louis  I.Charles’in zayıflığı nedeniyle başını kaybettiği konusunda uyaran Turgot, son yıllarını bilimsel ve edebi çalışmalarla geçirdi, ancak yine de Kralı etkilemeye çalıştı.