Anna İvanovna Kimdir ?

Eski Rusya İmparatoriçesi

Doğum tarihi: 7 Şubat 1693, Moskova, Rusya

Ölüm tarihi ve yeri: 28 Ekim 1740, St. Petersburg, Rusya

Anna İvanovna Biyografi

Anna Ivanovna (1693-1740), 1730-1740 yılları arasında Rusya’nın imparatoriçesiydi. Çar I. Peter tarafından başlatılan Rusya’yı batılılaştırma politikasını sürdürdü.

29 Ocak 1693’te Moskova’da doğan Anna, üvey kardeşi Peter I ile Rusya’nın eş çarı Ivan V’nin kızıydı. Babasının 1696’da ölümünden sonra, annesi ve kız kardeşleri Çar I. Peter’a bağımlı hale geldi.

1710’da Peter’ın isteğini kabul eden Anna, Courland Dükü Frederick William ile evlendi. Kocası düğünden kısa bir süre sonra ölmesine rağmen, Çar, dükün dul eşi olarak ona, düklükteki Rus etkisini güçlendireceğine güvenerek, Courland’ın başkenti Mitau’da ikamet etmesini emretti. Bu düzenleme, Anna’yı Mitau’dan çıkmaya zorlayan, Courland’daki düşmanca bir siyasi grup tarafından hızla bozuldu; evini Danzig’de yapmak zorunda kaldı. 1717’de Mitau’ya dönmesine izin verildi ve burada 13 yıl boyunca Courland’ın fiili hükümdarı olarak kaldı. Bu dönemde anavatanından çok az ilgi gördü ve amcası Peter I’in ölümünden sonra Rus tahtına önce karısı Catherine I, ardından torunu Peter II tarafından işgal edildiğinde özel bir ilgi görmedi.

Anna’nın Courland deneyimlerinin sonraki kariyeri için önemli sonuçları oldu: Almanca konuşan yönetici sınıfa olan saygısı, onu Almanlara gerçekte olduğundan daha fazla taraflı gösteriyordu; cüzi bir ödenekle geçen yılları, lükse olan arzusunu derinleştirdi; karşılaştığı yaygın siyasi entrikalar, onun güvensiz doğasını pekiştirdi; ve yalnız yaşam, aşırı derecede bağımlı hale geldiği sekreteri hırslı Johann Ernst Biron’a bir bağlılık geliştirmesine neden oldu.

Arka arkaya sıradaki son Romanov erkeği olan II. Peter, bir halef için hüküm vermeden öldüğünde, Rus hükümetinde baskın güç kullanan küçük bir organ olan Yüksek Danışma Meclisi, Anna’yı büyük olasılıkla Romanovlar olarak gördü. öneriler. Buna göre, ona, iktidarı hükümdardan Konseye devredecek belirli koşulları kabul etmesi halinde tahtın onun olacağını bildirdiler. Koşulları kabul etti ve Şubat 1730’da Rusya’ya döndü. Ancak imparatoriçe olarak kabul edildikten sonra koşulları derhal reddetti.

Saltanatı sırasında Anna genellikle düşük itibar gördü. Sarayına yerleştirdiği, şeref yağdırdığı ve yakışıksız bir hürmetle muamele ettiği Biron’a olan aşkında ısrar etti. Resmi atamalarından bazıları, Almanları Ruslara tercih ettiği suçlamasına yol açtı. Üstelik, zamanın acımasız standartlarına göre bile, hoşnutsuzluğunu uyandıranlara karşı davranışlarında aşırı derecede sertti; binlerce kişinin tutuklanmasından, işkence görmesinden veya Sibirya’ya sürgün edilmesinden o sorumluydu.

Eksikliklerine rağmen Anna, daha sonra yorumlandığı gibi Rus çıkarlarına karşı çalışmadı. Bunun yerine, I. Peter’a hizmet etmiş ve onun politikalarını sürdürecek adamlara büyük sorumluluklar verdi.

Sonuç olarak, dış ilişkilerde Rusya üç stratejik alanda güçlendi: Polonya Veraset Savaşı (1733-1735) Rus yanlısı Saksonya III. Augustus’u Polonya tahtına getirdi; Türkiye ile savaş (1735-1739) Rusların Azak’a sahip olduğunu doğruladı; ve Biron’un 1737’de Courland Dükü olarak seçilmesi, bu dükün Rusya’ya bağımlılığını artırdı ve böylece Rusya’nın Baltık üzerindeki konumunu iyileştirdi.

Anna iç meselelerde de Batılılaşma politikasını sürdürerek Peter I’in adımlarını takip etti. Petersburg’u başkent ilan etti ve II. Peter’ın Moskova’ya taşıdığı hükümet ofislerini geri getirdi. Memurları eğitmek için Cadet Kolordusu’nu yarattı. Bilimleri teşvik etti, genel olarak sanatı teşvik etti ve Rusya’da balenin gelişimini onayladı.

Doğrudan bir varisi olmayan Anna, halefinin Romanov ailesinin kendi tarafından, yani I. Peter’ın soyundan değil de V. İvan’ın soyundan gelmesini sağlamaya kararlıydı. Bu amaçla yeğeni Anna Leopoldovna’yı seçti. varis sağlamak ve kocasını seçti. Ağustos 1740’ta bir oğul doğdu ve İvan’ı vaftiz etti. İki ay sonra İmparatoriçe ağır bir şekilde hastalandı ve ölümün yaklaşmasından korkarak bebeği resmen varisi ilan etti. Kısa bir süre sonra, Biron’u çocuğun azınlık döneminde naip olarak hizmet etmesi için atadı ve onun yerine IV. İvan olarak geçecekti. İmparatoriçe Anna, 17 Ekim 1740’ta öldü.