Amerikan Atı (American Horse) Kimdir?

Amerikan Atı Kimdir ?

Doğum tarihi: 1840, Black Hills, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 16 Aralık 1908, Pine Ridge, Güney Dakota, ABD

American Horse Biyografi

Amerikan Atı (1840-1876), 1860’larda ve 1870’lerde Bozeman Yolu’nun kontrolü için savaşan Kızıl Bulut Savaşı’nda bir Sioux lideriydi. Yakalanması ve ölümü, Little Bighorn Savaşı’ndan sonra Siyular için bir dizi yenilgiden biriydi ve 1877’de Sioux’nun teslim olacağının habercisiydi.

American Horse, 1860’larda ve 1870’lerde Hint savaşları sırasında Lakota liderlerinden biriydi. Belki de en iyi, George Armstrong Custer ve ABD Yedinci Süvari’nin Little Big Horn’daki yenilgisinin intikamını almak için Slim Buttes’taki ölümüyle hatırlanır. Halkı arasında Demir Kalkan olarak biliniyordu, ancak Hint savaşları hakkında haber yapan gazete adamlarına göre Demir Tüy olarak da adlandırıldığı düşünülüyordu. Sık sık Oturan Ayı’nın oğlu olan genç Amerikan Atı “Wasechuntashunka” ile karıştırıldı. Genç Amerikan Atı, yaşlı Amerikan Atı öldükten çok sonra, 1889 Hayalet Dans Hareketi’nde aktifti ve Ayı Halkı olarak da adlandırılan Gerçek Oglala’nın bir üyesiydi. Bazı yazarlar genç Amerikan Atı’nın yaşlı adamın oğlu ya da yeğeni olduğunu öne sürse de, George HydeRed Cloud’un Halkı: Oglala Sioux Kızılderililerinin Tarihi, He-Dog ile yapılan röportajlardan, genç adamın yaşlı Amerikan Atı ile hiçbir ilişkisi olmadığını belgeledi.

Yaşlı Amerikan Atının ne zaman doğduğu bilinmiyor. Tarihçiler onun 1801 gibi erken veya 1840 gibi geç doğduğuna dair spekülasyonlar yaptılar. O, Duman Halkı’nın lideri olan ve Kötü Yüzler “Iteschicha” olarak da anılan Eski Duman’ın oğluydu. Chief Old Smoke’un kız kardeşi, ünlü Şef Kızıl Bulut’un annesi olan Düşündüğü Gibi Yürüyen’di. Amerikan Atı’nın erken yaşamı hakkında pek bir şey bilinmemekle birlikte, kaynaklar kuzeni Red Cloud ve diğer Lakota Crazy Horse’un ömür boyu arkadaş olduklarını gösteriyor. 1830’larda ve 1840’larda, Oglala halkı, kabilenin liderliğiyle ilgili bir anlaşmazlık üzerine Duman Halkı ve Ayı Halkı olmak üzere iki gruba ayrıldı. İkinci grup Baş Boğa Ayısını takip ederken, Dumanlı İnsanlar Baş Duman tarafından yönetildi. Anlaşmazlığın ardından Duman Halkı Fort Laramie’nin kuzeyine taşındı. Dakotas’ın Kara Tepeleri’ne doğru. Powder River ülkesini bufalo avı için kullandılar ve bu bölge üzerinde Karga Kızılderilileriyle sık sık savaştılar.

Smoke halkının bir kısmı Fort Laramie’de kaldı. Şişman ve neşeli olarak tanımlanan Chief Smoke’un, 1864’te ölmeden hemen önce orada çiftçilik yapmaya başladığı bildirildi.

American Horse, Oglala şeflerine görevlerinde yardımcı olan seçkin bir “gömlek giyenler” grubundan biriydi. Beyaz bir tüccar olan Billy Garnett, 1865’te American Horse, Crazy Horse, Young-Man-Afraid ve Sword’un “gömlek giyen” hale getirildiği töreni izledi. Crazy Horse ve Custer’da Steven Ambrosetöreni anlattı. Bir ziyafetten sonra, bilge ve bilgili büyüklerden biri, “gömleği giyen kişinin” görevlerini anlatırdı. Bu tür savaşçılar, barışı korumak ve zayıfların haklarına saygı duymak, barışta ve savaşta savaşçılara liderlik etmekle yükümlüydü. “Akıllı, kibar ve her şeyde kararlı olmalılar, öğüt vermeli, öğüt vermeli ve sonra emir vermeliler. Sözleri duyulmazsa, emirlerini uygulamak için darbelere başvurabilirler; aşırı durumlarda, öldürme hakları bile vardı. Ama. düşünmeden ve öğüt vermeden kendi halklarına karşı asla silaha sarılmamalı ve her zaman tedbirli ve adaletli davranmalıdırlar.”

Konuşmaların ardından savaşçılara iki büyük boynuzlu koyun postundan yapılan ve savaşta kazandıkları kafa derisi, tüy ve tüy işlemeleriyle süslenmiş birer gömlek hediye edildi. Gömlekleri aldıktan sonra, savaşçılara yoksullara, dullara, yetimlere ve çok az güce sahip olanlara bakmalarının söylendiği daha fazla konuşma yapıldı. Dört adam seçildi, dedi Ambrose, “çünkü çok yürekli, cömert, güçlü ve cesurlardı ve görevlerini seve seve ve iyi kalple yapacaklardı.” Halkı tarafından şef olarak görülmeseler de, gömlek giyenler lider olarak görülüyordu.

1849’daki California Gold Rush ile yerleşimciler daha fazla sayıda Mississippi’nin batısına taşınmaya başladı. 1862’de Kongre, batılı göçmenlere ova topraklarında yüz altmış dönümlük kamu arazisini on dolara, orada yaşamayı ve toprağı en az beş yıl boyunca ekmeyi vaat ederlerse sağlayan Homestead Yasasını kabul etti. Sonraki üç yıl boyunca, yaklaşık üç yüz bin yerleşimci ovaları geçti. Kızılderililer periyodik olarak yerleşimcilere saldırarak, çiftlik hayvanlarını çalarak ve yeni kurulan kasabaları yağmalarken, iç savaş için orduya ihtiyaç duyulduğu için organize bir savaş yoktu.

Aynı zamanda, Montana’da altın keşfedildi. 1850’lerde Kızılderililerle yapılan hükümet anlaşmaları, kuzey Wyoming bölgesini Lakota avlanma alanları için ayırmıştı. Bu anlaşmaları görmezden gelen John M. Bozeman, 1862’de Powder Nehri ve Big Horn Dağları yakınlarındaki Lakota topraklarından geçerek Montana altın yataklarına daha kısa bir yol açtı. 1863 ve 1864’te, Kızılderililerin saldırılarına rağmen yerleşimcileri ve madencileri aynı yoldan geçirdi. kim topraklarını koruyordu. 1865’te İç Savaş sona erdi ve kıtalararası bir demiryolu ve yerleşimciler tarafından seyahat edilen yollar boyunca inşa edilen kaleler de dahil olmak üzere batıya yerleşimi genişletmek için birçok proje başladı. Bu kalelerden ikisi Bozeman Trail için planlandı.

Batıya doğru genişleme planlarının bir Hint savaşı tarafından engellenebileceğinin farkında olan hükümet, Lakota ile bir barış anlaşması imzalanmasını yönetti. Ekim 1865’te, Tümgeneral SR Curtis ve Newton Edmunds, güneydeki Lakota’lardan bazılarını, işgalci beyazlara düşman olan kuzey grupları da dahil olmak üzere, tüm Lakota gruplarını listeleyen bir anlaşma imzalamayı başardılar. Bozeman Yolu boyunca saldırılar devam ederken ordu, Amerikan Atı, Kızıl Bulut ve Çılgın At gibi liderler altındaki Kızılderililerin çoğunun barışı kabul etmediğini fark etti.

Ocak 1866’da, Fort Laramie’nin komutanı Albay Henry E. Maynadier’e düşman grupların anlaşmayı imzalamasını sağlamak için mümkün olan her şeyi yapması emredildi. Gruplardan sadece birkaçı imzalamak için geldiğinde, Hint Ofisi’nden EB Taylor Haziran 1866’da Maynadier’e katıldı. Oglalas’a, anlaşmayı imzalamaları halinde silah ve mühimmat alacaklarını bildirdi. Kızıl Bulut’u ve yandaşlarından bazılarını Fort Laramie’ye çekmeye yetmişti. Ancak, Taylor grubu aldatmaya çalıştı ve onlara planlanan ordu kalelerinden bahsetmedi. Aynı zamanda Laramie Kalesi’nde görüşmeler devam ederken, Albay Henry B. Carrington ve yedi yüz asker, ilk kaleyi inşa etmek için Powder Nehri’ne doğru yol alıyorlardı. Haber Fort Laramie’deki şeflere ulaştığında, müzakereleri öfkeyle terk ettiler.

Ağustos 1866’da Carrington, Powder ve Bighorn Nehirlerinin yaklaşık yarısı olan Piney Creek’e ulaştı ve burada Phil Kearny Kalesi’ni inşa etmeye başladı. İki piyade bölüğü, Carrington’a üç yüz elli asker bırakarak Fort CF Smith’te çalışmaya başlamak için Bozeman Yolu üzerinde daha kuzeye gönderildi. Fort Phil Kearny, Plains için savaş sırasında inşa edilmiş en güçlü kalelerden biriydi ve herhangi bir gizli saldırıyı önlemek için her yerde net bir görüş sağladı. Ancak, Hint savaşı hakkında hiçbir şey bilmeyen Carrington, kaleyi odun kaynağından yaklaşık beş mil uzağa inşa etti.

Kızıl Bulut, askerleri her gün taciz edecek kadar yakın olan Barut Nehri boyunca, yaklaşık bin takipçisiyle kampını kurdu. Red Cloud’un baş teğmenlerinden biri ve gömlek giyen American Horse, tarihçilerin çoğu ondan özel olarak bahsetmese de kesinlikle bu grubun bir parçasıydı. Charles King, “Custer’ın Son Savaşı”nda, 1870’lerde Kara Tepeler’de kurulan çekincelerden birinin “Phil Kearny katliamının kahramanı eski Kızıl Bulut’un icra dairesi olduğunu ve burada onun kabilesinin çoğu toplandığını belirtti. … ve şeflerinin çoğu; Atlarından Korkan Yaşlı Adam ve değerli oğlu gibi bazıları “iyi”, ama çoğu kurnaz, kurnaz, hain ve vahşi, Red Dog, Little-Big- gibi. Adam, Amerikan Atı ve çeşitli Boğalar, Ayılar ve Kurtlar sürüsü.”

Lakota, özellikle yakıt ve inşaat için odun almak için dışarı çıktıklarında, kaledeki askerleri taciz etme çabalarını koordine etti. Yaz boyunca Kızılderililer savunmasız askerlere saldırdı ve her saldırıda bir veya iki kişiyi öldürdü. Eylül ayına kadar saldırı sayısı arttı. Martin F. Schmitt ve Dee Brown, Fighting Indians of the West’te , Kızılderililerin askerlere saldırmadıkları zamanlarda “vagon trenlerine baskın düzenlediklerini, atları ve katırları ezdiklerini ya da ele geçirdiklerini” söylediler. Carrington’ın sevgili biçme makinelerine saman yığdılar ve onları ateşe verdiler, çaldılar. sığır sürüsünün çoğu, çobanları vurdu, takip eden askerleri topallayarak ve vücutlarına oklar saplayarak kaleye sürünerek gönderdi.”

Aralık 1866’da Kızıl Bulut’un kampındaki Kızılderililerin sayısı yaklaşık iki bine yükseldi. Kızıl Bulut’un emirlerini takiben, gömlek giyenler, mümkün olduğu kadar çok askeri pusuya düşürmek için tuzak kullanmayı planladılar. Aralık ayının sonlarında, iki başarısız pusudan sonra, yemler tekrar odun arayan bir gruba saldırdı. Carrington, Kaptan William J. Fetterman’ı ve seksen askerini kurtarmaya gönderdi, ancak ona Kızılderilileri Lodge Trail Ridge’den geçmemesini emretti. Sadece birkaç adamla tüm Lakota ulusunu yok edebileceğine inanan Fetterman, emirlere itaatsizlik etti. Crazy Horse liderliğindeki gömlek giyenler 21 Aralık’ta tuzakların sorumluluğunu üstlendiler ve Fetterman’ın birliklerini Lodge Trail Ridge’i geçip Red Cloud kuvvetlerinin geri kalanının beklediği Peno Vadisi’ne götürdüler. Yaklaşık yirmi dakikalık bir dövüşten sonra, Fetterman’ tüm müfrezesi öldürüldü. Bir kabartma sütun, cesetlerin yaklaşık yarısını geri almayı başardı, takviye için Fort Laramie’ye bir haberci gönderildi. Ertesi gün, Carrington, cesetlerin geri kalanını almak için bir müfrezeye öncülük etti. Takviyeler geldiğinde, Carrington geri çağrıldı ve Kaptan HW Wessells komutayı devraldı.

Sonraki iki yıl boyunca Kızıl Bulut, Amerikan Atı ve diğer Lakotalar, hem Fort Phil Kearny hem de Fort CF Smith’teki askerleri taciz etti. Nisan 1868’de, Fort Phil Kearny’nin yere yakılmasını gerektiren yeni bir barış anlaşması yapıldı. Avlanmak için anlaşma imzalandıktan sonra Lakota Barut Nehri’ne döndü. 1870 yazında, Amerikan Atı, 1868 anlaşmasının daha ayrıntılı olarak açıklandığı Washington gezisinde Red Cloud ve bir grup diğer Lakota liderine katıldı. Yolda, Lakota liderleri ülkede yaşayan beyaz insan sayısını gördü ve tanıştıkları hükümet yetkililerine öfkeyle konuşmalarına rağmen, liderlerin çoğu Missouri Nehri üzerindeki bir rezervasyona taşınmayı kabul etti. Kızıl Bulut bir rezervasyona taşınırken, Amerikan Atı, Oturan Boğa, Çılgın At, Kara Ay, Gall ve Atından Korkan Adam, bufaloyu takip etmekte özgür kalmayı seçti. 1870’lerin başlarında Spotted Tail Agency ve Red Cloud Agency’deki American Horse’a bazı göndermeler var, ancak görünüşe göre yalnızca ziyaret ediyordu ve herhangi bir süre boyunca her iki Ajansta da yaşamadı.

1874’te George Custer, Black Hills’deki bir keşif görevi sırasında sonunda ölümüne yol açan bir keşif yaptı. Kara Tepeler’de altın keşfedildi ve yeni bir madenciler ve spekülatör dalgasını Hindistan topraklarına çekti. Hükümet, Kara Tepeler’e beyazların girmesine izin vererek Kızılderililerle yaptığı anlaşmayı bozsa da, kutsal toprakların satın alınmasını müzakere etmek için Lakota’ya yeni bir heyet göndermeye karar verildi. Yaklaşık yedi bin Lakota, Eylül 1875’te hükümetle birlikte konseye geldi. Kara Tepeler Lakota dini için (ve bugün de) önemli olduğundan, Kızılderililer satacak durumda değildiler. Red Cloud, yedi nesil boyunca yetmiş milyon dolardan daha azını ve sığır sürülerini almayacağını söyledi. Diğerleri sadece savaş çağrısı yaptı. Herhangi bir anlaşmaya varılamadı ve madenciler Kara Tepeler’e akın etmeye devam etti.

Aralık 1875’te, Lakota’ya derhal ajanslardan birine geçmeleri söylendi. Kış olduğu için kuzey ovalarında kimse kıpırdamazken Kızılderililer oldukları yerde kaldılar. Bölgeye ve kabile geleneklerine aşina olmayan İçişleri Bakanlığı, orduya Kızılderilileri çekincelere zorlama emri verdi. Kızılderililer tarafından Üç Yıldız olarak bilinen General George Crook bölgeye nakledildi. 17 Mart 1865’te askerlerinden oluşan bir müfreze, lider He-Dog komutasındaki küçük bir Lakota kampını şaşırttı ve tüm çadırları ve kışlık yiyecek depolarını yok etti. He-Dog, adamlarını Crazy Horse’un köyüne taşıdı. Ertesi ay Oturan Boğa savaştan bahsetmek için bir konsey topladı. Aynı zamanda General Crook, Kızıl Bulut Ajansı’nda izciler toplamaya çalıştı. Yaşlı şeflerden birkaçı genç savaşçıların Crook’la gitmesini engelledi. Sonunda Kara Tepeler’den geçmesi için Crow izcilerini tuttu. General Terry Büyük Boynuz’a doğru yol alırken, Crook birliklerini daha fazla Kızılderili aramak için doğuya yönlendirdi. Terry, Custer ve Yedinci Calvary’ye Kızılderililerin izini bulmalarını ve onları ya da Terry’nin kendisini bulana kadar takip etmelerini emretti. Oturan Boğa komutasındaki Kızılderililer savaşa hazırlanıp et avlarken, çekingen Kızılderililerin çoğu onlara katıldı. O yıl yazdan önce askerler ve Lakotas arasında birkaç küçük çatışma yaşandı. Haziran ayına kadar Kızılderililer, Big Horn Dağları’ndaki Little Horn’da kamp kurdular. onları veya Terry’nin kendisini bulana kadar takip edin. Oturan Boğa komutasındaki Kızılderililer savaşa hazırlanıp et avlarken, çekingen Kızılderililerin çoğu onlara katıldı. O yıl yazdan önce askerler ve Lakotas arasında birkaç küçük çatışma yaşandı. Haziran ayına kadar Kızılderililer, Big Horn Dağları’ndaki Little Horn’da kamp kurdular. onları veya Terry’nin kendisini bulana kadar takip edin. Oturan Boğa komutasındaki Kızılderililer savaşa hazırlanıp et avlarken, çekingen Kızılderililerin çoğu onlara katıldı. O yıl yazdan önce askerler ve Lakotas arasında birkaç küçük çatışma yaşandı. Haziran ayına kadar Kızılderililer, Big Horn Dağları’ndaki Little Horn’da kamp kurdular.

Hikayeyi kimin anlattığına bağlı olarak, Custer ya Oturan Boğa’nın kampını şaşırttı ya da Oturan Boğa akıllıca Yedinci Calvary’i pusuya düşürdü. Resmi askeri kayıtlara göre, 25 Haziran 1876’da Little Big Horn’da yüz seksen dokuz er, on üç subay ve dört sivil öldü. Diğerleri, iki yüz altmış altı askerin öldüğünü ve elli dört askerin yaralandığını belirtti. Tarihçiler, Custer ile savaşta Amerikan Atı’ndan özel olarak bahsetmezler, ancak birkaç ay sonra keşfedilen kanıtlar, onun ve Lakota grubunun muhtemelen katliama katılanlar olduğunu gösteriyor.

Zaferlerini kutladıktan sonra, Lakota daha küçük gruplara ayrıldı ve her zamanki yaz bufalo avına başladı. Sonbaharda, birçoğu Ajanslara doğru hareket etmeye başladı. American Horse ve grubu, Miniconjous lideri Roman Nose ile seyahat etti. Toplamda, kamplarında birçok kadın ve çocukla birlikte yaklaşık iki yüz savaşçı vardı. Onları Benekli Kuyruk Ajansı’nın bir parçası olarak tanımlayan iyi hal sertifikaları vardı ve kış için oraya gitmeyi planladılar.

Ordu, Little Big Horn’da ölenlerin intikamını almak istiyordu. Askeri takviyeler geldiğinde, Terry kaçan Kızılderililerden bazılarını bulma umuduyla Yellowstone’a doğru ilerlerken, General Crook Rosebud’dan aşağı inmeye başladı. Crook, daha hızlı hareket edebilmek için olabildiğince az erzakla hafif yolculuk yaptı. Eylül ayına kadar erzakları tükendi ve askerleri yemek için atları katletti. 7 Eylül’de Kızılderililer tarafından Bear Coat olarak bilinen Kaptan Anson Mills’i ve yüz elli kişilik bir müfrezeyi erzak ikmali için Deadwood’a gönderdi. Öğleden sonra, izci Frank Grouard, Slim Buttes yakınlarındaki bir derede yeni Kızılderili izleri buldu ve Mills’e bildirdi. General yanlışlıkla American Horse’un otuz beş ila otuz yedi locadan oluşan kampına rastlamıştı. Saldırmaya karar verdi. 9 Eylül sabahı Mills, kabilenin atlarını kamp boyunca damgalayarak uyuyan Kızılderilileri şaşırttı. Kızılderililerin çoğu çevredeki uçurumlara kaçtı ve karşılık vermeye başladı. Crazy Horse’un ilk atışları duyduğuna ve kurtarmaya geldiğine inanan Mills, Crook’a yardım isteyen bir mesaj gönderdi.

Mills, Crook gelene kadar kampı tutabildi. Er WJ McClinton, o sabah Kızılderili kampında atları gülerken, Custer’ın Yedinci Süvari kılavuzunu American Horse’un çadırında asılı gördü. Daha sonra ödül olarak American Horses çadırı verilen Mills’e teslim etti. Askerler ayrıca asker kıyafetleri, Custer’la birlikte olan Yedinci Süvari’den Albay Keogh’un adıyla etiketlenmiş eldivenler, çok sayıda silah ve mühimmat, çoğu yüz yetmiş beş midilli ile damgalanmış ” ABD” veya “7 C”, süvari eyerleri, Yedinci Süvari’deki bir erlere yönelik bir mektup ve birkaç ton et ve diğer malzemeler. Amerikan Atının Haziran’daki katliamda yer aldığına dair yeterli kanıt olarak kabul edildi. Fakat,

Crook o sabah iki bin askeriyle saat on bir civarında geldiğinde, kulübelerden birkaç metre ötedeki bir nehirde hâlâ küçük bir Kızılderili grubu vardı. Mills’in bazı katırlarını öldürmeyi başarmışlar ve kamplarını ele geçiren askerleri bezdirmişlerdi. Konuşma Kızılderilileri dışarı çıkarmak için başarısız olunca, Crook, Teğmen William P. Clarke’a kanala saldırmasını emretti, ancak orduyla birlikte seyahat eden muhabirler operasyonu engelledi. Yaklaşık iki saat karşılıklı atıştıktan sonra, Crook kargaların ölüm marşlarını duydu ve ateş etmenin durdurulmasını emretti. Crook ile Sınırda John G. BourkeEtrafındaki sahneyi tarif etti.” Kir ve kanla kaplı kadınlar ve papazlar [sic] dehşet içinde çığlık atıyorlardı; arkamızda ve üstümüzde askerlerin yeminleri ve bağırışları vardı; kadınların sırtı göründüğü gibi yatıyordu. görebildiğimiz kadarıyla, hâlâ kanları içinde kıvranan dört ceset gibi.” Öğleden sonra, yakınlarda kamp yapan Oturan Boğa, Slim Buttes’ta Lakota’yı kurtarmaya geldi. Askerlerle karşılıklı ateş açtıktan sonra, sayıca çok az olduğunu fark ederek geri çekildi.

Gizli Kızılderililerle daha fazla tartışma, on üç kadın ve çocuğun teslim olmasıyla sonuçlandı. Cyrus Townsend Brady , Powder River’dan Little Big Horn’a Sioux Kızılderili Savaşlarındadaha sonra “kadınların bile silah kullandığını ve Siyuların tüm cesaretini ve cesaretini sergilediklerinin” öğrenildiğini söyledi. Crook, kadınlardan geri kalanlara teslim olmaları halinde kendilerine iyi davranılacağını söylemek için şelaleye dönmelerini istedi. Genç bir savaşçı çıktı ve aynı güvenceleri aldı, bu yüzden geri döndü ve Amerikan Atı’nın yaklaşık dokuz kadın ve çocukla birlikte nehirden çıkmasına yardım etti. Gölde geride kalan ölüler arasında iki savaşçı, bir kadın ve bir çocuk vardı. Amerikan Atı karnından vurulmuştu ve Crook’a doğru ilerlerken bağırsaklarını tutmaya çalışıyordu. Ayrıca ağlamamak için bir odun parçasını ısırıyordu. Crook’a silahını verdi ve ateşlerden birinin yanına oturdu. Crook’un cerrahının yardımını reddetti.

Amerikan Atı o gece öldü. Crazy Horse: The Strange Man of the Oglalas’ta Mari Sandoz , American Horse’un ölmeden önce “Vuranlar her zaman dost canlısıdır” dediğini bildirdi. Diğer yazarlar, American Horse’un ölmeden önce hiçbir şey söylemediğini belirtiyor. Bazı kaynaklar, askerlerin öldükten sonra kafa derisi yüzdüğünü bildirdi. Slim Buttes’daki savaşta en az yarısı kadın veya çocuk olmak üzere toplam on Kızılderili öldü, üç asker öldü ve yirmisi de yaralandı. Lakota için birçok yenilginin ilkiydi.