Alger Hiss Kimdir ?

Doğum tarihi: 11 Kasım 1904, Baltimore, Maryland, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 15 Kasım 1996, Lenox Hill Hospital, New York, ABD

Alger Hiss Biyografi

Eski bir ABD Dışişleri Bakanlığı yetkilisi olan Alger Hiss (1904-1996), 1948’de suçlandı ve 1950’de, kabul edilen bir Komünist olan Whittaker Chambers’a gizli belgeler sağladığı için mahkum edildi. Hiss tartışmalı bir figür haline geldi ve davası, Soğuk Savaş’ın ilk yıllarında McCarthyci siyaseti hızlandırmaya yardımcı oldu.

Alger Hiss, 11 Kasım 1904’te Baltimore, Maryland’de, soylu, köklü bir orta sınıf Baltimore ailesinden doğdu. Olağanüstü bir öğrenci, kendine güvenen ve aristokrat bir tavır sergileyen Hiss, Johns Hopkins Üniversitesi’ne burslu olarak katıldı. Sınıfta olağanüstü bir rekor kırdı ve öğrenci lideri olarak 1926’da Harvard Hukuk Okulu’na burs kazanarak mezun oldu. Hiss’in akademik başarıları arasında hukuk inceleme kadrosuna atanması da vardı ve Harvard hukuk profesörü Felix Frankfurter ile entelektüel ve politik bir dostluk geliştirdi. Frankfurter’in tavsiyesi üzerine, 1929’da Hiss, Yüksek Mahkeme Yargıcı Oliver Wendell Holmes, Jr.’a katip olarak atandı. O yılın ilerleyen saatlerinde, 11 Aralık’ta, lisans öğrencisiyken tanıştığı ve flört ettiği Priscilla Fansler Hobson ile evlendi.

Frankfurter’in etkisi ve ardından karısının sosyalist eğilimleri altında hukuk fakültesi sırasında sola doğru hareket eden Hiss, Büyük Buhran’ın siyasi ve ekonomik krizinden daha fazla etkilendi ve 1933’te şirketler hukuku alanında gelecek vaat eden bir kariyeri terk ederek Tarım Hukuku Hukuk Bölümü’nde bir pozisyona geçti. Jerome Frank başkanlığındaki Uyum Ajansı (AAA). Ağırlıklı olarak radikal avukatlardan oluşan yetenekli bir grupla birlikte çalışan Hiss, Temmuz 1934’te Tarım Departmanı tarafından Nye Komitesi olarak adlandırılan Mühimmat Endüstrisini Araştırmak için Senato Özel Komitesi personeline yardımcı olması için ödünç verildi. Yetenekli bir müfettiş olan Hiss, komitenin tecritçiliği ve toprak sahiplerine yönelik politika konusundaki bir anlaşmazlıkta Hukuk Bölümü’nün tasfiyesinin ardından departman ile büyüsünü yitirdi.

Ağustos 1935’te Hiss, Adalet Bakanlığı’nda danışman olarak bir pozisyonu kabul etti ve Stanley Reed başkanlığındaki başsavcı ofisine atandı. Hiss, departmanın, AAA’nın emtia üreticilerine bir işleme vergisi uygulama politikasının anayasaya uygunluğuna ilişkin savunmasının hazırlanmasına yardımcı oldu. Bakanlığın, yönetimin karşılıklı ticaret anlaşmaları politikasına yönelik beklenen bir mahkeme meydan okumasına yanıtının hazırlanmasına yardımcı olan çalışması, Hiss’in uluslararası gelişmelere olan ilgisini yeniden alevlendirdi ve Eylül 1936’da, Ekonomik İşlerden Sorumlu Dışişleri Bakan Yardımcısı Francis Sayre’ın kadrosuna atanmayı kabul etti.

Umut Veren Bir Kariyer Kısa Kesimi

Bir Dışişleri Bakanlığı çalışanı olarak, Hiss’in kariyer serveti hızla gelişti. Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle birlikte Hiss, zamanını ve yeteneklerini, Birleşmiş Milletler haline gelen, savaş sonrası kalıcı bir toplu güvenlik örgütünün yapısını formüle etme ve geliştirme görevine adamaya başladı. Hiss’in uluslararası organizasyon alanındaki uzmanlığı, 1943 Dumbarton Oaks Konferansı’na oldukça düşük seviyeli bir görevli olarak katılmasının yanı sıra Şubat 1945’teki Yalta Konferansı’na ABD delegasyonu üyesi olarak seçilmesiyle sonuçlandı. Daha sonra kendisine bir randevu verildi. Dışişleri Bakanlığı’nın Özel Politika Planlama Ofisine başkanlık etmek ve daha sonra, Ağustos 1945’te Birleşmiş Milletler Sözleşmesi’nin taslağının hazırlanıp onaylandığı San Francisco Konferansı’nda yürütme sekreteri olarak hizmet etmek.

Hiss’in gelecek vaat eden kariyeri, kökleri Soğuk Savaş’ın ilk yıllarında kongre muhafazakarları ile Truman yönetimi arasındaki son derece hararetli çatışmadan kaynaklanan olaylar tarafından birdenbire paramparça oldu. 3 Ağustos 1948’de Amerikan Karşıtı Faaliyetler Evi Komitesi’nin (HUAC) önünde dramatik ve kapsamlı bir şekilde kamuoyuna duyurulan ifadede, eski bir komünist olan ve o sırada Time dergisinin kıdemli editörü olan Whittaker Chambers, Hiss’i bir Komünistin üyesi olarak tanımladı. 1930’ların ortalarında Washington DC’de faaliyet gösteren hücre. O zaman Hiss’in faaliyetlerinin casusluk içerdiğini reddeden Chambers, bunun yerine Hiss’in rolünün, aynı zamanda Komünist olarak tanımladığı diğer bireylerin rolü olduğunu iddia etti.

HUAC’ın huzuruna çıkma hakkını talep eden Hiss, Chambers’ın Komünist üyelik suçlamalarını reddetti (ve ayrıca yakın dostluk iddiası) ve Chambers’ı, hakaret davası açabilmesi için kongre dokunulmazlığı olmadan suçlamaları tekrarlamaya davet etti. Chambers bunu 27 Ağustos 1948’de “Meet the Press” konulu bir röportaj sırasında yaptı ve Hiss ona hakaretten dava açtı. Chambers, kongre ifadesinde, Hiss’in komünist yanlısı faaliyetleri hakkında daha önce ya 1939’da Dışişleri Bakan Yardımcısı Adolf Berle’ye ya da 1942, 1945 ve 1946’da FBI’ya yaptığı iddiaları tekrarlamıştı. Hiss’i komünist üyelikle suçladı ve daha ciddi iddiaları destekleyebilecek herhangi bir delile sahip olduğunu reddetti. Ayrıca 1945 ve 1946’da, FBI, Hiss hakkında herhangi bir sonuç alamadan soruşturma başlatmıştı. Aynı zamanda, 1946 gibi erken bir tarihte Kongre’deki muhafazakarlar, Chambers’ın Hiss’i içeren o zamanlar kamuya açık olmayan suçlamalarına bir şekilde özeldi.

Hiss-Chambers çatışması Kasım-Aralık 1948’de dramatik bir dönüş yaptı. 2 Aralık 1948’de Chambers, HUAC danışmanına 1938 tarihli Dışişleri Bakanlığı belgelerinin 58 mikrofilm karesini teslim etti. Chambers, orijinal belgeleri Hiss’ten 1938 yılında aldığını iddia etti. 1930’larda bir Sovyet casusluk operasyonu için kurye olarak görev yaptı. Daha önce, 17 Kasım 1948’de, Hiss’in iftira davasıyla ilgili duruşma öncesi duruşmalar sırasında, Chambers, kendisine Hiss tarafından verildiğini iddia ettiği, yine 1938 tarihli diğer iki belge setinin kopyalarını üretmişti: orijinal Devletin daktilolu faksları Departman belgeleri ve başkalarının el yazısı özetleri, Hiss’in el yazısıyla.

Chambers, daha önceki ifadesini aniden değiştirerek, daha sonra Hiss ile olan ilişkisinin casusluk içerdiğini ve Hiss’in 1930’larda Washington’da faaliyet gösteren “en gayretli” Komünist casuslardan biri olduğunu ekledi. Bu değiştirilmiş ifadeye ve belgesel kanıtlara dayanarak, 15 Aralık 1948’de, bir federal büyük jüri Hiss’i iki suçlamayla suçladı: 1938’de gizli Dışişleri Bakanlığı belgelerini Chambers’a vermediğini ve Chambers ile 1937’den sonra görüşmediğini inkar etmesi. Hiss sadece yalan yere yeminle suçlanmış olsa da, yargılanması kamuoyunda bir casusluk davası olarak algılandı – teknik olarak Hiss, iddia edilen faaliyet 1938’de, barış zamanında gerçekleştiğinden ve Chambers’ı doğrulayacak ikinci bir tanık olmadığı için casuslukla suçlanamazdı.

Hiss’in yalan yere yemin etme suçlamalarıyla ilgili davası 31 Mayıs 1949’da New York’ta başladı ve jüri 7 Temmuz 1949’da mahkumiyet için gereken oybirliğine ulaşamadığında (mahkumiyet için 8-4 oyla) sona erdi. Dört aylık bir gecikmeden sonra, Hiss’in avukatları başarısız bir şekilde davanın New York’tan taşınmasını talep edince, Hiss Kasım 1949’da yeniden yargılandı. İkinci duruşmada, kovuşturmanın stratejisi Chambers’ın güvenilirliğine değil belgelere odaklanmaya kaydı (Hiss’in savunması) Chambers’ın Hiss ile ilişkisi ve bir komünist olarak kendi faaliyetleri hakkındaki ifadesindeki sayısız değişiklikten etkin bir şekilde yararlanmıştı). Bu strateji başarılı oldu ve 21 Ocak 1950’de jüri Hiss’i her iki yalancı şahitlikten de mahkum etti. Lewisburg, Pennsylvania federal cezaevinde beş yıl hapse mahkûm edilen Hiss, 1954’te serbest bırakıldı.

1890’larda Fransa’daki Dreyfus Davasında olduğu gibi, Hiss’in iddianamesi ve mahkumiyeti Soğuk Savaş yıllarında büyük siyasi önem kazandı; bu, davada ortaya konan belirli konuları aşan ve belgelerin “casusluk” önemi üzerinde çok az etkisi olan bir önemdi. Chambers 1948’de üretmişti. Hiss-Chambers çatışması ciddi bir iç güvenlik tehdidinin varlığını doğrulamış, böylece Amerikan Karşıtı Faaliyetler Meclisi Komitesi tarafından çarpıcı biçimde sömürülen ve 1950’lerin başında Senatör Joseph tarafından savunulan ifşa siyasetini meşrulaştırmıştı. McCarthy. Hiss-Chambers ilişkisi, Truman yönetiminin muhalefeti üzerine HUAC tarafından ortaya çıkarıldığı için.

Duruşma boyunca ve hapisten çıktıktan sonra da devam eden Hiss, haksız taktiklerin ve reklamın kurbanı olduğunu iddia ederek, kararlı bir şekilde kendi masumiyetini doğruladı. 1950’lerde yeni bir duruşma için başarısız bir şekilde dilekçe vermek ya da bir coram nobis dosyalamak için çeşitli çabaları1970’lerde dava – başarısız oldu. Hiss, 1992’de Sovyetler Birliği’nin çöküşünden sonra istihbarat arşivlerinden sorumlu Rus General Dimitri Volkogonov, Hiss’in casus olduğuna dair hiçbir kanıt olmadığını iddia ettiğinde haklılığını kazanmış olabileceğini düşündü. Ancak daha sonra yanlış anladığını söyleyerek ifadesini geri aldı. Dört yıl sonra, araştırmacılar ABD istihbarat belgelerinde, kod adı “Ales” olan, belki de Hiss olan bir Amerikalı’nın söz konusu süre boyunca Amerika Birleşik Devletleri’ni gözetlediğini öne süren Sovyet yayınlarını buldular.

Hiss, 15 Kasım 1996’da 92 yaşında ölümüne kadar masumiyetini sürdürdü. Ulusal Halk Radyosu’ndan Daniel Schorr 1996’da, “Bugüne kadar suçlu olup olmadığını bilmiyoruz” dedi.

Hiss’in davası ve masumiyeti veya suçluluğu sorunu, Amerikalı entelektüelleri ve aktivistleri bölmeye devam ediyor. Karmaşık bir şekilde, o zamanki Hiss-Chambers davası ve şu anda Soğuk Savaş Amerika’sının siyasetini şekillendiren McCarthycilik ve iç güvenlik politikası konusundaki bölünmeyi kapsıyor.

Hiss iki anı yazdı: In the Court of Public Opinion (1957) ve Recollections of a Life (1988).