Albert Roussel Kimdir ?

Besteci

Doğum tarihi: 5 Nisan 1869, Tourcoing, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 23 Ağustos 1937, Royan, Fransa

Albert Roussel Biyografi

Albert Roussel (1869-1937), zamanının en önemli Fransız bestecilerinden biriydi. Erken dönem besteleri günün ana üsluplarını yansıtır; sonraki çalışmaları çağdaşlarından daha ileri düzeydeydi.

Albert Roussel, büyükbabasının belediye başkanı olduğu Belçika sınırına yakın bir kasaba olan Tourcoing’de doğdu. Donanmada kariyer yapmak için Paris’teki College Stanislas’ta okudu ve 1887’de orduya katıldı. Görevlendirildikten sonra, çoğunlukla Uzak Doğu’da olmak üzere birkaç yıl denizde görev yaptı.

Roussel uzun yolculukları sırasında beste yapmaya başladı ve çabaları için teşvik alınca, 1894’te komisyondan istifa etti ve nispeten ileri bir yaşta 25 yaşında kompozisyon okumak için Paris’e gitti. Yeni kurulan Schola Cantorum’a girdi ve burada okudu. kurucusu Vincent d’Indy ile birlikte. D’Indy, Claude Debussy’nin izlenimciliğine karşı çıktığı ve eğitimini daha önceki müzik tarzlarına dair kapsamlı bir bilgiye dayandırdığı için muhafazakardı.

Roussel’in ilk yayınlanan kompozisyonu, bir piyano parçası, 1898’de çıktı. 1902’de Schola’da kontrpuan öğretmeni oldu ve 1914’te Birinci Dünya Savaşı sırasında Fransız ordusuna katılmak için istifa ettiği zamana kadar bu görevi sürdürdü. subay ve Verdun ve Marne Savaşı’nda görev gördü. Sağlığı bozulunca, hayatının geri kalanını geçireceği Paris’e döndü.

Roussel’in ilk yapıtlarından en bilineni , yazının şeffaflığı içinde Camille Saint-Saëns’in müziğini biraz anımsatan, ustaca düzenlenmiş bir ton şiiri olan Le Festin de l’araignée (1912; Örümcek Bayramı) balesidir. Bunu, Roussel’in bir deniz subayı olarak Doğu’ya yaptığı ziyaretlerin bir sonucu olarak, bir Hint efsanesine dayanan ve Hint melodileri ve dizileri kullanan büyük bir bale operası olan Padmavati (1914-1918) izledi. Balesi Bacchus et Ariane (1930), Sergei Diaghilev’in zamanın birçok bestecisini etkileyen Ballets Russes’in ihtişamını yansıtıyor. Bu zengin not, Roussel’in empresyonist deyimdeki ustalığını göstermektedir.

Roussel’in sonraki besteleri başka idealleri ortaya çıkarır. Daha şimdiden Suite’te F (1926) ve Üçüncü ve Dördüncü Senfonilerinde (1930 ve 1934) neoklasik parçalar yazdı; bunların programlardan kaçınmaları, araç ekonomisi, biçim netliği, 18. yüzyıl dokuları ve sürükleyici ritimleri gösterildi. Igor Stravinsky, neoklasizmin başlıca savunucusuydu ve Roussel, onun başlıca savunucularından biriydi. Bu bestelerdeki büzücü armoniler, geniş kapsamlı melodiler, güçlü ritimler ve iki tonluluk Roussel’i dönemin genç bestecilerine yaklaştırmaktadır.

Roussel’in “kendiliğinden icat dışında her niteliğe sahip olduğu” söylenmiştir. Bir çığır açan olmasa da 20. yüzyılın ilk yarısının en önemli Fransız bestecilerinden biriydi.