Akça Armudu

Ağacı kuvvetli ve yarı dik gelişme eğiliminde olan, sık dallı ve dikenli yerli çeşitlerdendir. İstanbul Akçası veya Dikenli Akça olarak bilinen tipleri de bulunmakta, Marmara, Ege, Akdeniz ve İç Anadolu Bölgelerinde yetiştiriciliği yaygınlaşmaktadır.

Armut Geniş adaptasyon kabiliyeti sebebiyle ülkemizin farklı ekolojik bölgelerinde yetişme imkanı bulabilmektedir. Elmaya nazaran soğuğa daha az dayanıklı, sıcaklık isteği daha fazla olan bir tür olan armut havasız, ağır, kireç oranı yüksek alkali topraklara uygun değildir. Organik maddece zengin, derin, geçirgen toprakları sever. Akça armudun 7,2 ºC’nin altında toplam soğuklama ihtiyacı çeşidine göre 800-2100 saat arasındadır. Daha düşük soğuklama ihtiyacı olan erkenci çeşitler Akdeniz ve Ege bölgelerinin 300- 800 m yüksekliğindeki yerlerde, diğer çeşitler ise geçit ve iç bölgelerde yetiştirilmeye uygundur.

Anaç Kullanımı

Son yıllarda geliştirilen yarı bodur ve bodur klon anaçlarının kullanımı ile farklı ekolojik yapılara ve topraklara sahip olan arazilerde sık dikim usulü armut yetiştiriciliğinde yaygın olarak görülmektedir.