Ramanuja Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Filozof  

Doğum tarihi: 25 Nisan 1017, Sriperumbudur, Hindistan

Ölüm tarihi ve yeri: 1137, Srirangam, Hindistan

Ramanuja’nın Biyografisi

Sri Ramanujacharya, ortaçağ Hindistan’ının büyük Hindu öğretmenlerinden birinin bilinen adıdır. 1017 civarında Ilaya Perumal olarak doğdu.Bir noktada adını Ramanuja olarak değiştirdi.Dönemin en beğenilen hocalarından biri olduktan sonra adına acharya kelimesi eklenmiştir.Bu kelime “öğretmen” veya “guru” anlamına gelir.

Bu dönemde Hindistan’ın en seçkin ve saygın hocalarının ve ilahiyatçılarının (dini inceleyenlerin) sadece bir avuç ismine saygı ifadesi olarak eklenmiştir. Ramanujacharya’nın adının bazı bölümleri Ramanuja Acharya olarak ayrı ayrı da yazılabilir.Sri eski Hint dili Sanskritçe’de “güzellik” veya “talih” anlamına gelir.

Ramanuja bir Brahmin olarak doğdu.Ramanuja, Hindistan’ın Sri Perumbudur kasabasında çoğunlukla rahipler, öğretmenler ve entelektüeller olan Brahminler, Hint toplumundaki en yüksek kast veya kalıtsal sosyal sınıftır. Hem Ramanuja’nın babası Asuri Kesava hem de annesi Kantimati, aristokrat ailelerin torunlarıydı.

On altı yaşında Ramanuja, Rakshaambal ile evlendi.Düğünden kısa bir süre sonra Asuri Kesava öldü ve oğlu evin sorumluluğunu üstlendi.Ramanuja, aileyi kutsal bir şehir olarak kabul edilen ve birçok tapınağı ve bilim adamıyla tanınan Kanchi şehrine taşımaya karar verdi.

Kanchi’de genç Ramanuja, ünlü guru Yadava Prakash’tan eğitim aldı.Bir guru, manevi konularda bir öğretmen ve rehberdir.Yadava, daha eski bir ünlü acharya olan Sankara’nın (Sankaracharya olarak da yazılır.788  820) doktrinlerinin veya ilkelerinin bir destekçisiydi.Ramanuja kısa sürede Yadava’nın en iyi öğrencilerinden biri oldu.Ancak zamanla, ustası tarafından öğretilen bazı merkezi doktrinleri reddetmeye başladı.Ramanuja daha sonra evinde kendi okulunu kurdu ve çok sayıda takipçi kazandı.

Yadava öğrencisine kızdı ve Ramanuja’yı inançlarına ve Hinduizm’in merkezi öğretilerine bir tehdit olarak görmeye başladı.Öfkesi ve kıskançlığı, daha genç ve en sadık öğrencilerinden oluşan bir grupla Ramanuja’yı öldürmek için komplo kurana kadar büyüdü.Kutsal Ganj nehrine bir hac yolculuğu planladı ve Ramanuja’yı kendisine ve öğrencilerine katılmaya davet etti. Ramanuja kabul etti, ancak kuzeni Govinda’yı da beraberinde getirdi.Parti bölgeye vardıktan sonra, Yadava’nın öğrencileri Govinda’yı bir kenara çekti ve ona Ramanuja’yı ortadan kaldırma planlarını anlattı Şaşıran Govinda, kuzenine plan hakkında bilgi verdi ve onu kaçmaya çağırdı.Govinda gruba geri döndü ve kendisi ve kuzeninin ormandayken bir kaplanın saldırısına uğradığını iddia etti.Kaplanın Ramanuja’yı sürüklediğini söyledi.

Govinda’nın aldatmacasından sonra Ramanuja, Kanchi’ye geri döndü.Daha sonra, yol boyunca derin bir uykuya daldığını, bir Tanrı vizyonu gördüğünü ve nasıl geldiğini bilmeden Kanchi’nin varoşlarında uyandığını iddia etti.Daha sonra Kanchi’deki hayatına devam etti. Birkaç ay sonra Yadava ve öğrencileri hac yolculuklarından döndüler ve Ramanuja’yı orada daha önce yaptığı gibi okulunu yönetirken görünce şaşırdılar. Onu öldürme planlarından vazgeçtiler.

Ramanuja öğretmeye devam etti ve ünü kısa sürede yayıldı.Bir noktada Sri Rangam kasabasından Yamunacharya adlı bir aziz ona yaklaşarak para için yalvardı.İkili uzun tartışmalara girdi ve Ramanuja, Yamunacharya’nın dini görüşlerinin kendisininkiyle uyumlu olduğunu hemen anladı.

Yamunacharya’nın öğrencisi veya bir başkasının öğretilerini yaymaya yardımcı olan kişi olarak kabul edilmeyi istedi.Yamunacharya kabul etti ve ardından Hindu tanrısı Vishnu’ya ait bir tapınağın bulunduğu Sri Rangam’a dönmek için ayrıldı.

Ramanuja , ortaçağ Hindistan’ında art arda gelen üç büyük acharyadan veya öğretmenden biriydi.Bunlardan ilki Sankara veya Sankaracharya, üçüncüsü ise Madhva veya Madhvacharya idi ( 1199 –  1276). Sankara 788 civarında doğdu ve 820 civarında öldü. Doğduğunda Hinduizm bir yol ayrımındaydı.Din, birçoğu inanç sistemlerine sihir, hurafe ve mistisizmi harmanlayan çok sayıda mezheplere (bölümlere) ve tarikatlara (dini dallar) bölünüyordu.Ritüellere ve hayvan kurbanlarına büyük önem verdiler. Sankara neredeyse tek başına Hinduizm’de reform yaptı ve onun bazı eski öğretilerini ve entelektüel temellerini restore etti.Yirmi birinci yüzyılda Sankara tarafından desteklenen Hinduizm versiyonuna genellikle “entelektüel Hinduizm” denir.

Sankara, güney Hindistan’da fakir bir Brahmin çiftin çocuğu olarak dünyaya geldi.Guru Govinda Bhagavatpada’nın yanında çalıştıktan sonra, bir münzevi oldu, yani ruhsal bilginin peşinde tüm dünyevi rahatlıklardan vazgeçti.Bir konuşmacı olarak büyük bir beceriye sahipti ve bu becerisini münazaralarda akademisyenleri kazanmak için kullandı. Dinleyicilerini ritüellerini ve kült uygulamalarını bir kenara bırakmaya ve inançlarını eski Hindu kutsal metinlerini, özellikle de en kutsal Hindu metinleri olan Vedaları incelemeye yerleştirmeye ikna edebildi.O zamanlar, Vedalar eski bir dilde yazılmıştı ve sıradan Hindular için pek erişilebilir değildi.Sankara, Vedaların öğretilerini ortalama bir insanın anlayabileceği şekilde yeniden yorumlayarak ve temsil ederek bunu değiştirdi.

O zamanlar birçok krallıktan oluşan Hindistan bölgesinde misyonerlik çalışmaları yürüttü.Sankara, seyahatleri sırasında Hindistan alt kıtasının dört köşesinde dört manastır kurdu.Kuzeyde Keşmir’de, batıda Dwaraka’da, doğuda Puri’de ve güneyde Sringeri’de.Bu manastırların tümü yirmi birinci yüzyıla kadar faaliyette kaldı ve yüzyıllar boyunca birçok hacı onları ziyaret etti.

Bu manastırların her birinin liderlerine Shankara-charyas denir ve etkileri nedeniyle Hindistan’da önemli bir siyasi güce sahiptirler.Kendilerini orijinal Sankara’dan ayırmak için, ilk öğretmenleri olan ona “evrensel öğretmen” anlamına gelen Adi Sankaracharya veya Jagadguru diyorlar.

Yamunacharya’nın hasta ve ölmek üzere olduğu haberini veren bir haberci Kanchi’ye geldi.Ramanuja hemen Sri Rangam’a doğru yola çıktı, ancak guru ölmeden oraya varamadı.Efsaneye göre Ramanuja, Yamunacharya’nın cesedinin bulunduğu tapınağa vardıktan sonra bir mucize gerçekleşti.Bildirildiğine göre, gurunun sol eli barış için Hindu pozisyonundaydı, üç parmağı uzatılmış ve başparmağın uçları ve son parmağı birleştirilmişti.Ancak sağ eli yumruk şeklinde sıkılmıştı.Yamunacharya’nın müritleri yumruk karşısında şaşkına döndüler.

Ellere bakan Ramanuja, gurunun yerine getirmesini istediği üç dileği olduğu sonucuna vardı.Ramanuja ilk dileği çıkardı ve ölü gurunun sağ elinin baş parmağını uzattı.Ramanuja diğer iki dileği tahmin ederken guru ikinci ve üçüncü parmaklarını uzattı.Katılanların hepsi şaşırdı ve Ramanuja’yı öğretmenleri olarak kabul ettiler. Yamunacharya’nın dilekleri, Ramanuja’nın kendisi için yerine getirmesini istediği yeminlerdi.

Ramanuja, hayatının geri kalanını geçirdiği Sri Rangam’da kalmaya karar verdi.Bu zamana kadar öğretileri o kadar popüler hale geldi ki, Yadava ve öğrencileri bile Ramanuja’nın düşünce tarzını benimsedi.Ramanuja, Hindistan’daki en saygın öğretmenlerden biri oldu.

Ramanuja, Sri Rangam’a varana kadar bir “ev sahibi” idi.Hindular terimi, Hinduizmi uygulayan ancak münzevi olmayan insanlara atıfta bulunmak için kullanılırdı.Zühdüler, dünyevi mallarından vazgeçip kendilerini tamamen manevi arayışlara adayan insanlardır.Yer değiştirdikten sonra, dünyevi rahatlıklardan vazgeçerek ve bir münzevi olarak yaşayarak feragat dolu bir hayat sürdü.Takipçiler ve müritler çekmesine rağmen, aynı zamanda düşmanlar edindi.Sankara’nın önceki görüşlerinin bazı takipçileri, Ramanuja’yı susturması için Kanchi kralına başvurdu.Kral kabul etti ve Ramanuja’ya onunla teolojik bir tartışmaya katılmak için Kanchi’ye gelmesini emretti. Kralın amacı, mümkünse ikna ve gerekirse zorla Ramanuja’yı dönüştürmekti.

Ramanuja’nın öğrencilerinden biri olan Kuresh, krala güvenmedi.Ramanuja’yı onun yerine kılık değiştirerek Kanchi’ye gitmesine izin vermesi için ikna etti. Kanchi’de kral, Ramanuja olduğuna inanarak ilk başta Kuresh’e saygılı davrandı.Yine de Kureş, dini görüşlerini değiştirmeyi reddedince, kral onu hapse attırdı ve kör etti.Daha sonra, yerel halkın yardımıyla Kuresh hapisten çıkıp Sri Rangam’a geri dönebildi. Efsaneye göre orada başka bir mucize meydana geldi. Ramanuja, gurusu için görüşünü ve hatta hayatını feda etmeye istekli olan Kuresh adına Tanrı’ya dua etti.

Ramanuja, öğrencisinin görüşünün geri gelmesi için dua etti ve o anda Kuresh’in yüzüne bir rüzgar esti ve gerçekten de görüşü geri geldi.

Ramanuja’nın çok uzun bir hayat yaşadığı, 1137’de 120 yaşında öldüğü bildirildi.Geleneğe göre, çok üzülen takipçilerine dünyayı terk etme arzusunu açıkladı.Sonraki üç gün boyunca bu müritlerine talimatlar verdi ve üçüncü gün başı kuzeni Govinda’nın kucağında yatarken öldü.

Ramanuja, Hindu teolojisi üzerine bir dizi bilimsel inceleme veya makale yazdı. Bhagavad Gita ve Hinduizm’in başlıca kutsal kitabı Vedalar da dahil olmak üzere bu incelemelerin çoğu Hindu kutsal metinleri üzerineydi. Diğerleri takipçileri için kılavuzlardı. Ramanuja, bu eserlerde ve öğretilerinde, o zamanlar uygulanmakta olan Hinduizm’in temel inançlarının çoğuna meydan okudu.Yadava gibi insanların ona bu kadar şiddetle karşı çıkmasının nedeni bu tür meydan okumalardı.

On ikinci yüzyılda Hindu ilahiyatçılar, Tanrı’nın doğasını ve Tanrı ile hem insan ruhu hem de fiziksel madde arasındaki ilişkiyi tartıştılar.İki önemli pozisyon alındı.Bunlardan biri, sekizinci yüzyılın sonlarında ve dokuzuncu yüzyılın başlarında Sankara’nın ana hatlarını çizdiği konumdu.Sankara, Hindu pratiğinin ve inancının durumuna baktı ve anlamsız ritüel ve hayvan kurban etme olarak gördüğü şeye karşı çıktı.

Vedalar hakkındaki yorumuna dayanarak, Tanrı’nın doğası hakkında tekçi bir konum benimsedi. Advaita Vedanta olarak adlandırılan monist görüş, Tanrı da dahil olmak üzere yaratılıştaki her şeyde temel bir birlik olduğunu söyledi.

Tekçi görüşe göre, tüm yaratılış aslında tek bir varlıktır.Yüce Tanrı’nın herhangi bir şekli veya özelliği yoktur ve aslında bir adı bile yoktur.Bu nedenle monistler, Tanrı’ya herhangi bir anlamlı şekilde “adanmış” olmanın imkansız olduğunu düşünürler, çünkü Tanrı hem hiçbir yerde hem de her yerdedir ve insanlar Tanrı’nın doğasını anlamaktan acizdir. Dahası, yaratılıştaki her şey birbirine benzer (bu, Sankara’ya göre hayvan kurban etmeyi kabul edilemez kılıyordu). Yani, insanın yaratılışta bireyselliğe olan inancı bir yanılsamadır. Bu görüş Sankara tarafından vaaz edildi ve Ramanuja’nın doğumu sırasında Hindular arasında en yaygın kabul gören görüştü. Özellikle Ramanuja’nın bu görüşü reddetmesi öğretmeni Yadava’yı kızdırdı.