Elizabeth Bowes Lyon Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 4 Ağustos 1900, Hitchin, Birleşik Krallık

Ölüm tarihi ve yeri: 30 Mart 2002, Royal Lodge, Birleşik Krallık 

Elizabeth Bowes Lyon Kimdir ?

Elizabeth Angela Marguerite Bowes Lyon (1900 doğumlu), 1936’dan 1952’ye kadar Büyük Britanya ve İrlanda VI.kralı  İngiliz tarihinde kraliyet figürü.

Kraliçe Anne, 4 Ağustos 1900’de Hertfordshire’daki St. Paul’s Waldenbury’de doğdu.14. Strathmore Kontu ve Portland Dükü’nün kuzeni olan karısının on çocuklu bir ailesinin en küçük kızı ve en küçük ikinci çocuğuydu. Büyük ölçüde İngiltere’deki St. Paul’s Waldenbury’de ve Strathmore’ların diğer evi olan İskoçya’daki büyük ve romantik açıdan kasvetli Glamis Kalesi’nde büyümüş, kardeşleri, akrabaları ve aile dostlarıyla çevrili sıcak ve mutlu bir aile ortamında büyüdü.Önce kendisine okumayı öğreten annesi, ardından bir dizi mürebbiye tarafından özel eğitim gördü. Çocukluğu, erkek kardeşlerinden birinin öldürüldüğü I.Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle kesintiye uğradı. Glamis Kalesi, yaralı askerler için bir hastaneye dönüştürüldü ve Leydi Elizabeth, oraya gönderilen hastaların bakımına yardım etti.

Savaştan sonra, genç kadın çok aranan bir sosyeteye takılan kız oldu ve taliplerinden en ısrarcı olanı, York Dükü genç Albert, Kral V.George’un ikinci oğlu olan arkadaşı Prenses Mary’nin erkek kardeşinden başkası değildi.Tekliflerini iki kez reddetmesine rağmen, 26 Nisan 1923’te Westminster Abbey’de evlendiler. Daha sonra, İngiliz halkının yeni kraliyet ailesiyle uzun aşk ilişkisini başlatan bir jest olarak, gelin buketini düşüncesizce kilisenin Meçhul Asker mezarına koydu.

York Dükü’nün yetiştirilme tarzı ve geçmişi, karısınınkinden oldukça farklıydı.Ebeveynleri çocuklarına karşı soğuk davranma eğilimindeydi ve katı disiplincilerdi.Prens Albert, tekrarlayan mide rahatsızlıklarından ve eğri bacaklarından muzdarip hasta bir çocuktu, bu da onun birkaç yıl bacak desteği takmasını gerekli kıldı.En kötüsü, diye kekeledi, bu da konuşmayı zorlaştırıyor, okulu sancılı hale getiriyor ve toplum önünde konuşmayı bir kabusa çeviriyordu.Leydi Elizabeth’ten beş yaş büyük, 1923’te evlendikleri sırada utangaç ve yalnız bir adamdı. LAncak karısında sürekli destek ve cesaret buldu.Önce Windsor Park’taki White Lodge’da, ardından Londra’da 145 Piccadilly’de sıcak ve rahat bir ev hayatı sağlayarak, onu daha güvenli ve sosyal yaptı ve bildiği en büyük mutluluğu sağladı.Ona ne borçlu olduğunun farkındaydı ve ona tamamen bağlıydı. Evlendikten 24 yıl sonra yazdığı bir mektupta onu “benim gözümde dünyanın en harika insanı” olarak tanımladı.

Elizabeth, York Düşesi olarak kraliyet ailesinin bir parçası oldu.Kendi çocuklarında uyandırdıkları büyük huşu olmasa da büyük bir sevgi beslediği kayınvalidesi tarafından hemen kabul edildi ve kısa sürede kraliyet görevlerinden bir pay aldı.Kocasıyla birlikte imparatorluğun Doğu Afrika ve Yeni Zelanda gibi uzak köşelerine birkaç iyi niyet gezisi yaptı.1930-1936 yılları, düşes tarafından her zaman “altın çağ” olarak görüldü.145 Piccadilly’deki rahat ve çekici evlerinde yaşayan York’lar, kızlarını (1926 doğumlu Elizabeth – adı Lillibet – ve 1930 doğumlu Margaret Rose) büyüttü ve kamu görevlerini yerine getirmenin yanı sıra kendi çıkarlarının peşinden gitti.

Dük’ün ağabeyi VIII.Edward’ın tahttan çekildiği 1936’daki siyasi krizle sona erdi. Böylece York Dükü, Aralık 1936’da Kral VI.George oldu.Karısının desteğine ve rahatlığına güvenebileceği bilgisiyle güçlendi.Bu nitelikleri özgürce sağladı ve kral ona Jartiyer Nişanı vererek minnettarlığını gösterdi.Sempatik doğasına rağmen, VIII.Edward’ı veya uğruna tahttan vazgeçtiği kadın Wallis Simpson’ı görevi ihmal olarak gördüğü şey için asla affetmedi ve krallığın yüklerinin kocasının hayatını kısalttığına ikna oldu.

Yeni kral ve kraliçe, tahttan çekilme krizinin neden olduğu hasarı, monarşiye olan inancı yeniden tesis ederek hafifletmeye çalıştı.Bunu, evcilliklerini ve eve olan bağlılıklarını vurgulayarak, haber filmlerinde halinden memnun bir İngiliz aile biriminin tam da modeli haline gelerek ve kendilerini ve çocuklarını giderek artan bir şekilde kamusal kraliyet işlevlerine dahil ederek yaptılar.Kraliçe olarak Elizabeth’in faaliyetleri çok ve çeşitliydi. L1939’da hüküm süren bir hükümdar ve eşi tarafından Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri’ne yapılan ilk kraliyet ziyareti de dahil olmak üzere, kocasıyla çok sayıda devlet ziyareti yaptı.Etkili ve popüler hükümdarlar olarak kurulmuştu.

Eylül 1939’da II.Dünya Savaşı’nın patlak vermesi üzerine, kraliçenin hayatı ve işi ek boyutlar kazandı.Çok aktifti, vatansever ve ilham verici yayınlar yapıyordu, tahliye edilenleri barındıran İngilizlere binlerce teşekkür mektubu yazıyordu, askerler için sargı ve yorgan yapıyordu ve kocası olsun ya da olmasın hastaneleri ve bombalarla harap olmuş bölgeleri düzene koymak için seyahat ediyordu.İnsanları cesaretlendirmek ve rahatlatmak içindi.Buckingham Sarayı bombalandığında, “Bombalandığımıza sevindim.Doğu Yakası’nın [Londra’nın en fakir bölgesi ve Alman bombalamasından en çok zarar gören] yüzüne bakabileceğimi hissettiriyor.” Kocası gibi, Almanlar işgal ederse ve düzenli olarak bir tabanca ateşleme alıştırması yaparsa, o da gerçek bir direniş göstermeye kararlıydı.Neden kendisinin ve kızlarının güvenlik için yurt dışına çıkmadıkları sorulduğunda, “Kızlarım bensiz gidemezdi, ben Kral ile gidemezdim ve Kral asla gitmeyecek” yanıtını verdi.Bu kararlı eş ve annenin güçlü sembolizmini kabul eden Alman diktatör Adolf Hitler, onu Avrupa’nın en tehlikeli kadını olarak tanımladı.

Savaş sonrası yıllar, meşgul olmasına rağmen,VI.George’un azalan sağlığıyla işaretlendi.1947 yazında kral ve kraliçe ve iki kızı Güney Afrika’ya bir gezi yaptı. Dönüşlerinden kısa bir süre sonra kızları Elizabeth’in Philip Mountbatten ile nişanlanacağını duyurdular.Evlilik Kasım 1947’de gerçekleşti.Yine 1947’de kralın bacaklarında kan pıhtılaşması olduğu ortaya çıktı.Bu, faaliyetlerini zorunlu olarak kısıtladı, ancak kraliçe oyun oynamaya devam etti.Kral, Mart 1949’da durumunu biraz iyileştiren bir ameliyat geçirdi, ancak yine de tam olarak iyileşmedi.Bir yıl sonra doktorlar kronik öksürüğünün akciğer kanserinden kaynaklandığını buldular.

Onu görevlerinin bazı baskılarından kurtarmak için, kraliçe, Haziran 1951’deki resmi ziyaretinde Norveç kralını tek başına kabul etti ve Prenses Margaret ile birlikte, Kuzey İrlanda’ya kraliyet ziyareti yaptı.1951’deki akciğer ameliyatı krala bir dereceye kadar yardımcı olduysa da, 6 Şubat 1952’de 56 yaşında aniden öldü (ve yerine büyük kızı Elizabeth geçti).

Artık Kraliçe Anne olan kraliçe, kocasının hastalığının boyutunun tamamen farkındaydı.Yine de ölümü onu alt etti ve üç ay inzivada kaldı.Yavaş yavaş dünyaya yeniden katıldı ve dul kaldığı kırk yılı aşkın süre boyunca yararlı ve durmaksızın aktif bir yaşam sürdü.İskoçya’nın en uzak kuzeyindeki Mey Kalesi’ni satın alıp restore ederek, çiftçilik, bahçecilik, balık tutma, Corgis yetiştirme ve at yarışı yaparak kendi çıkarlarının peşinden gitti.Ayrıca torunlarıyla zaman geçirdi ve onlara hem kraliyet sorumluluğu duygusu hem de açık hava uğraşlarına düşkünlük aşıladı.

Ana Kraliçe’nin hizmet hayatı takdir edildi ve ailesinin saygısını, sevgisini ve bağlılığını kazandı, devam eden ve hatta artan popülaritesine yansıdı.Canterbury Başpiskoposu Robert Runcie’nin 15 Temmuz 1980’de 80.doğum günü anma töreninde söylediği gibi, ülkesine kalıcı katkısı, “kraliyetin insan yüzünü” yansıtabilmesi olabilir.

Yine de, seksen ve doksan yaş günleri arasındaki on yılda, halka İngiliz kraliyet ailesinin fazlasıyla insani bir görüntüsünün sunulduğu söylenebilir. Bu yeni dönem, tahtın varisi Prens Charles’ın Leydi Diana Spencer ile 1981’deki kraliyet düğünü ile görkemli bir şekilde başladı.(Prens Charles, büyükannesine olan hayranlığını, kraliyet ailesinin bir üyesi gibi davranmayı öğrenmesinde nişanlısına rehberlik etmesini isteyerek gösterdi.) Evlilikleri iki erkek çocuk doğurdu ve boşanmayla sonuçlandı.Charles’ın erkek kardeşi Prens Andrew, 1986’da Leydi Sarah Ferguson ile evlendi, ancak bu evlilik de 1990’larda skandal ve boşanmayla sarsıldı.On yıl geçtikçe, hevesli muhabirler, genç kraliyet ailesinin her hareketini ve hatta yarı özel anları, Ana Kraliçe’nin nesline uygulanmamış bir dereceye kadar kaydetti.Kraliyet ailesi ile halk arasındaki ilişkilerde basının kışkırttığı yeni bir dönem başladı. Tebaları tarafından hâlâ saygı görmelerine rağmen, kamuoyu yoklamaları, artan sayıda Britanyalının Windsorları hem ruh hem de harcamalar kamu hazinesi tarafından karşılanan harcamalar açısından önemsiz bulduğunu kanıtladı.

Bununla birlikte, Kraliçe Anne, genellikle bu tür eleştirilerin üzerinde kalır.1990 yılının Ağustos ayında doksanıncı doğum günü vesilesiyle, bütün bir yaz kutlama şenlikleri başladı.New Statesman & Society’nin bildirdiğine göre, Başbakan Margaret Thatcher, ulusa olan sevgisinin, ulusun kendisine olan sevgisine yansıdığını belirtti.(3 Ağustos 1990). Ana Kraliçe’nin nihai ölümünün önemi bile bir şekilde bir sorundur. British Broadcasting Corporation’ın (BBC) salonlarında, resmi televizyon sokağa çıkma yasağının ne kadar sürmesi gerektiği konusunda tartışmalar var. Bazıları, tüm normal programlar yerine ve kasvetli bir müzik eşliğinde, onun portresinin yayında tutulması gerektiğini düşünüyor.

Rosalind Brunt, New Statesman & Society makalesinde, Kraliçe Anne’nin temyiz başvurusu için gerçekten de vahim bir an olabilir, diye yazmıştı:”Aynı zamanda yaşama sevinci, cin toniklerin, at yarışının ve kamp mizahının ünlü havasıyla ilgili. ‘Ne eğlenceli!’ en sevdiği yorum ve ‘Her gün bir macera’ sloganı… Ama onunki aynı zamanda ‘herkesin en sevdiği Anne’ imajı, şaşmaz bir şekilde nazik olan, sizi asla yarı yolda bırakmayan ve sonsuza kadar yaşayan birinin öngörülen ideali.”